Hlín - 01.01.1959, Síða 100

98
Hlin
það að vera nýtt og boðlegt í alla staði. — Jeg fjekk aftur þau
svör, að eftir hátíðina gætum við fengið nýtt tjald, en fram að
þeim tíma yrðum við að hafa þetta tjald, þar sem ekki væri
orðið um annað að gera, þetta væri síðasta tjaldið.
Jeg vissi að mennirnir, sem unnið höfðu við það að reisa hina
dásamlegu tjaldborg á skömmum tíma, höfðu unnið þrekvirki,
og átt við mikla örðugleika að stríða í úrkomum og fárviðri,
sem meðal annars hafði felt fyrir þeim á einum degi fleiri
hundruð tjöld, auk margra annara óþæginda, og tók jeg því
nærri mjer að valda þeim nú nýjum örðugleikum, þó ekki væru
stórvægilegir, bornir saman við annað, en í þetta tjald gat jeg
ekki látið það, sem þar átti að setjast upp og jeg hafði meðferð-
is, og neitaði því enn að taka við þessu tjaldi, kvað okkur þá
heldur vera tjaldlaus um hátíðina.
Þetta var á námsárum dr. Björns Sigurðssonar frá Veðra-
móti, og hafði hann þetta vor, að loknum skólatíma, verið í
vinnu við Tjaldborgina. — Hann kom til mín lítilli stundu eftir
að jeg í annað sinn hafði borið fram neitun mína. — Hafði
hann þær frjettir að færa, að eitt tjald væri til enn, það væri
gamalt líka, og ígrátt að lit, en alveg hreint, væri það þriðjungi
stærra en hin tjöldin, og hefði af þeim ástæðum verið snið-
gengið. Væri tjald þetta af sömu stærð og veitingatjöldin. —
Tók jeg þessu boði, og var hitt tjaldið felt, en þetta reist á svip-
stundu. — Þar sem íbúðartjöld, og sömuleiðis tjaldbúð okkar
Skagfirðinga stóðu fremst á tjaldborgarsvæðinu, þ. e. a. s. næst
hátíðasvæðinu, þó langur vegur væri þar á milli, vakti stærðar-
munui' búðarinnar og hinna tjaldbúðanna ekkert ósamræmi.
Var nú hafist handa að búa Búðina. — Það kom í ljós, að
þakmænirinn hvíldi á þrem stórum súlum, og fór því vel á því
að festa stærri flaggstengurnar 3 við þær, láta þau flögg rísa
upp úr miðju þaksins. — Þá voru 38 litlar stengur, sem hlið-
arnar voru settar upp á. Við hverja þeirra bundum við bíla-
flagg, og gengu þá 2 af, en þau settum við á efri hornin á stórri
grind, yfir tjalddyrum, sem hvítur dúkur með máluðu nafni
tjaldsins, „Skagfirðingabúð11, var strengdur á, og lyngsveigur
í kring.
Hafði jeg óskað þess, að hver hreppur sýslunnar sendi 15
metra langan, bundinn lyngsveig suður til skreytingar búðinni,
og urðu allmargir við þeirri bón. — Inni í tjaldinu festum við
lyngsveiga ofarlega á súlurnar þrjár, og síðan út í tjaldhlið-
amar, svo þrír lyngbogar voru yfir tjaldið. — Fyrir stafni
tjaldsins var festur flaggdúkur, náði hann þvert yfir tjaldgafl-
inn og niður með til hliðanna. — Dúkur þessi var úr silkilíni,