Hlín - 01.01.1959, Qupperneq 139

Hlin
137
listræna hátt. — Að því búnu bar læknisfrúin, Björg Kolka,
fram góðar veitingar, sem konurnar gæddu sjer á með þakk-
læti og gleði. — Síðar var haldið heimleiðis og allir voru í sól-
skinsskapi. — Kirkjuna okkar og Barnaskólann nýja höfum
við stutt eftir mætti: Gáfum flosklæði á kirkjukórinn og renn-
ing á framgólfið, lögðum fje í skírnarfont sem kirkjan eignaðist.
Barnaskólinn fjekk á vígsludegi haustið 1958 orgel. Saumavjel
hafði fjelagið gefið skólanum áður. — Þá hefur fjelagið lagt
1000 kr. í Björgunarskútu Norðurlands.
Þannig mætti lengi telja.
Námsskeið hafa verið haldin. — Sýningar og fjölmennir
kvennafrmdir (S. N. K. 1950) o. s. frv.
Ein af okkar ágætu fjelagskonum: Stöðvarstjóri Björg
Berndsen, er að flytja frá okkur. — Hún hefur verið í fjelaginu
frá stofnun þess og unnið mikið og gott starf í þágu þess. —
Jafnframt verið hvatamaður að mörgu góðu og nytsömu fyrir
þetta bygðarlag, og margt int af hendi án endurgjalds. — Við
óskum henni alls góðs í framtíðinni. — M. K.
Kálrækt. — Sveitakona í Húnavatnssýslu skrifar: Það eru
27 ár síðan jeg fór að fást við kálrækt hjer. — Uppeldissystir
mín í Reykjavík, sem átti fallegan garð, sendi mjer fræ og
hvatti mig til að reyna. Það bljes nú ekki byrlega í fyrstu,
flestir töldu það óhugsandi að hjer væri hægt að fá kál til að
þroskast, jafnvel garðyrkjumennirnir sjálfir voru vantrúaðir,
álitu að ekki væri til neins að reyna.
Jeg sáði inni fyrst framan af, seinna hafði jeg sólreit með
gleri, flutti svo út í garðinn, ljet útlendan áburð í holuna,
vökvaði vel um leið og jeg gróðursetti.
Jeg þykist fyrir löngu hafa ráðið niðurlögum kálmaðksins.
Sprautaði með duftinu með piparbyssu, kringum plöntuna,
þegar hún er búin að rjetta vel við sjer. Sprauta svo hálfsmán-
aðarlega, tvisvar-þrisvar. Vökva með áburðarvatni ofan við
plöntuna. Óþarft að sprauta seinni part sumars.
Jeg hafði oft um 200 plöntur, bæði hvítkál og blómkál, og
hepnaðist ágætlega. Ollum þótti kálið gott. — Jeg ræktaði líka
salat, spínat og grænkál.
Jeg saltaði líka hvítkál, man ekki hver kendi mjer það, lík-
lega Sigurlaug Björnsdóttir, kenslukona á Blönduósi. — Hafði
linan pækil í trjeíláti. — Brá hausnum ofan í sjóðandi vatn til
að drepa bakteríur, skar hausana í sundur í 3—4 parta, ljet í
tunnu, klút yfir og hlemm og farg á, þarf oft að þvo klútinn og
hlemminn og steininn. — Rannveig Líndal hafði matreiðslu-