Hlín - 01.01.1959, Side 147

Hlín
145
Úr Bárðardal er skrifað haustið 1958: — Við hjer í kvenfje-
laginu seljum á hverju ári prjónavörur, aðallega nærföt. —
Njótum við þar fyrst og fremst einnar fjelagskonu okkar, sem
sjeð hefur um að senda vörurnar til Ragnheiðar O. Björnsson,
Akureyri. — Hefur hún reynst okkur konum vel á liðnum ár-
um. — Við vinnum ekki úr öðru en þeli.
Frá fsafirði er skrifað haustið 1958: — Við heimsóttum Þór-
dísi Egilsdóttur, hina miklu tókonu, á 80 ára afmæli hennar, 14.
október. — Hún var hin hressasta og sýndi okkur sitthvað af
sinni handavinnu.
Við vorum að spyrja hana á hvaða handavinnuskóla hún
hefði gengið. — En hún svaraði því til, að maður þyrfti nú ekki
að fara í skóla til að læra þessa handavinnu, maður gæti svona
sjeð hvernig hluturinn væri gerður með því að skoða hann.
Annað finst nú okkur kennurunum, þegar við erum að marg-
segja það sama. Mennirnir eru misjafnir í því sem öðru.
Kennari á Austurlandi skriíar: — Af mjer og mínu heimili er
alt gott að frjetta. Jeg varð búin með skólann í byrjun maí.
Það gengur alt vel. — Börnin gera mikla handavinnu. Jeg læt
drengina prjóna. Jeg hef útvarp í skólastofunni. — Þegar
barnasagan, eða fornsögulestur byrjar, sækja bömin handa-
vinnuna og grípa í hana meðan þau hlusta. — Þau vinna mikið
þessa tíma. — Tveir drengir, sem jeg hafði í fyrra, prjónuðu
sjer sína leistana og vettlinga hvor, og gerðu það bara í þess-
um tíma.
Frá Djúpavogi er skrifa'ð á Þorra 1959: — Af okkur hjer er
alt gott að frjetta, það hefur varla sjest snjór í vetur, það voru
græn tún fram að jólum. — Við höfðum saumanámsskeið hjer í
sumar á vegum kvenfjelagsins. Kennari var Ingunn Björnsdótt-
ir á Hallormsstað. — Við gátum ekki fengið hana nema 3 vikur,
en konur voru ánægðar með það.
Viðhaldið sambandi við íslenskt fólk erlendis: — Gerið svo
vel að láta mig vita, ef ykkur er kunnugt um einhvern íslend-
ing erlendis, sem þið álítið að gjarna vildi frjetta að heiman. —
Þá er mjer ánægja að senda hlutaðeigenda ,,Hlín“. — Margur
hefur glaðst af þeirri sendingu, hafa lesið hvert orð, þó þeir
hinir sömu hafi ekki lesið nema kannske fyrirsagnir, áður
hjer heima.
Haldið við sambandi við fslendinga vestan hafs! — Margir,
sem jeg átti tal við vestra, kvörtuðu um, að bandið væri slitið,
meðfram af því, að þegar gamla fólkið var fallið frá, sem haldið
hafði við skriftunum, þá ættu þeir yngri bágt með að skrifa
10