Hlín - 01.01.1959, Side 153

Hlín
151
okkar altaf í huga, og höfum reynt að prýða hana dálítið. Til
þess höfum við haft útsölu fyrir jólin, og nú liggur fyrir næstu
daga að koma útsölunni í kring.
María Andrjesdóttir, sem nú er á 100. árinu, bar „Hlín“ út í
haust í öll húsin hjer í kring, og var bara eins og unglingur,
svo fljót á fæti og hressileg, blessuð gamla konan.
Gömul, íslensk kona í stórbæ í Bandaríkjunum skrifar vet-
urinn 1959: — Kvenfjelag íslenskra kvenna hjer í borginni, sem
heitir „Hekla“, hefur sínar mánaðarlegu samkomur hjá Valde-
mar Björnssyni, ríkisgjaldkera, og konu hans, og langar mig til
að vera þar viðstödd annað kvöld, ef.veður leyfir. — Jeg er enn
við góða heilsu, en sjónin er farin að deprast, sje ekki vel niður
fyrir fæturnar á mjer, þegar jeg er á gangi úti, en augu mín
hafa dugað mjer vel í 89% ár, svo jeg hef yfir engu að kvarta.
Ur Norður-Þingeyjarsýslu er skrifað seinni part janúarmán-
aðar: — Nú er altaf 12—20 stiga frost. Búið að vera svo hjer
síðan um áramót og mikill snjór kominn, svo það hreifir sig
enginn að heiman nema sem minst og þá á skíðum. Jeg fór að
heiman til næsta bæjar á skíðum til að spila og lenti svo í 20
stiga frosti heim um nóttina og miklum vindi á móti, en það var
bara hressandi og varð engum meint af.
Haft eftir Bólu-Hjálmari: — „Það veit aldrei á gott, þegar
vötnin liggja ekki kyr undir ábreiðu sinni yfir veturinn.“ —
Þeir voru ekki hrifnir af því, gömlu mennirnir, að fá hita um
miðjan vetur — svo ár og lækir ruddust fram.
Kona á Norðurlandi skrfar fyrr nokkrum áriun: — Jæja, nú
eru blessuð jólin að nálægjast einu sinni enn, jeg er farin að
hlakka til þeirra. Er nú að sauma rauð föt handa syni mínum til
jólanna, sem er ársgamall að verða, sniðin upp úr eldgamalli
treyju af móður hans. Enginn drengur á íslandi fær eldra efni í
jólaföt, því mamma mín gaf mjer það í svuntu 1902, en 1914
varð úr því treyja og nú litað handa litlu elskunni minni.
Sveitaheimili á Norðurlandi átti sjer tvö fósturbörn, sem nú
eru í Reykjavík við nám: — Helga litla kom norður um jólin
og var vel fjörug að vanda, þó segist hún vera eins og undan-
villingur í henni Reykjavík. — Verður hjer í sumar eins og
vant er.
Þórður er búinn að kaupa sjer blástur-hljóðfæri, segir systir
hans, og að það sje óverandi í húsinu síðan það kom, svo spili
hann hátt.
Þórður kom norður í fríinu sínu í sumar og var hjer þann
tíma, hann er altaf við sitt nám í skólanum. — Laus við Iðn-
skólann, nóg eftir samt. Þetta er víst 6—8 ára nám.