Morgunn - 01.06.1924, Qupperneq 94

88
MORGUNN
yrðum, sem eg set, þá neita eg veruleik fyrirbrigðanna og
því, að þau geti gerst!“
Því næst lýsti ræðumaður nákvæmlega, bve varúðarráð-
stafanirnar hefðu verið rammar. Hann gat þess og, að til-
raunir sínar hefðu algerlega staðfest kenning dr. Crawfords
um útfrymis-arminn. — Aðaltilgangur barónsins með þessum
tilraunum hafði verið sá, að sannfæra háskólakennarana, sem
hafa ekki viljað trúa því, að fyrirbrigðin gerist, með því að
sýna þeim þau, sumpart heima hjá sér og sumpart í tilrauna-
stofu Múnchenar-háskólans. Honum hafði þá líka tekist að
sannfæra 35 háskólaprófessora og 30 lælcna.
2. Fritz Orunewald, verkfræðingur frá Berlín, sá sem
geklt bezt fram í því að rannsaka danska miðilinn Einer Nielsen
hér um áriS, flutti erindi um fjarhrif á vog, sem lokuS er
inni í glerkassa.
3. Þá flutti aðalstofnandi þessara fundarhalda, direktör
Carl Vett £rá Kaupmannahöfn, erindi um: leiðir og aðferðir
við sálarrannsóknirnar. Hann hefir mjög mikinn áhuga á þess-
um rannsóknum, en þess kennir nokkuð í skoðunum hans, að
hann er lærisveinn Steiners, hins þýzka „anthroposofs".
4. Enn flutti Fritz Grunewald erindi, er hann nefndi:
Líkaman miðilskraftarins undir áhrifum vitandi vilja.
5. Loks las barón v. Schrenck-Notzing upp erindi eftir
Konstantin Oesterreich, prófessor í heimspeki við háskólann
í Tiibingen. Það fjallaði um hina heimspekilegu þýðing miðla-
fyrirbrigðanna og var eitt hið ágætasta af því, sem fram kom
á þinginu.
Sálarrannsóknirnar lcveður hann fást við þrjú megin-
vandamál: sambandið milli hins líkamlega og sálarlega, vanda-
málið: hvort sálin sé deilanleg (geti tvískifst eða margskifst)
og loks vandamálið: hvort sá heimur, sem vér höfum hingað
til þekt, sé allur heimurinn. Og jafnhliða þessum vandamál-
um kemur sú spurning, sem stöðuglega gægist fram við þess-
ar rannsólmir: Er það vitsmuna-afl, sem vart verður við, sál
miðilsins sjálfs, eða er það annarlegt vitsmuna-afl, sem fylgir
miðlinum og gœgist sjálfkrafa fram; er það nýtt vitsmuna-