Morgunn - 01.12.1939, Side 75

MORGUNN
201
Sálarrannsóknir og sálfarir.
Erindi flutt í Bjarnaneskirkju 13. ág. 1939, af K. D.
Kæru tilheyrendur.
Ég verð að byrja með því að biðja yður fyrir fram að
afsaka, að erindi mitt verður öðruvísi, en orðið hefði, ef
ég hefði haft lengri undirbúningstíma.
En þegar mér í gærmorgun bárust tilmæli um, að ég
flytti erindi um það málefni, sem nokkuð er kunnugt, að
ég hef áhuga fyrir, sálarrannsóknamálið, þá þóttist ég
ekki mega láta það spyrjast, að ég skoraðist með öllu und-
an. Og því stend ég nú hér.
Ég styðst í þessu máli mínu við útlend rit, sem ég hafði
hingað með mér um þessi efni.
I einu þeirra segir mjög merkur og lærður sálarrann-
sóknamaður, dr. Cecil Maby, eitthvað á þessa leið:
Það eru ekki nema tiltölulega fáir menn, sem fyrir erfðir
eða atvik eða sérstaka köllun til þess, hafa raunverulega
áhuga á dýpstu rökum tilverunnar, í þessum heimi eða
öðrum. Slíkir menn eru helzt heimsspekingar, guðfræðingar
og spíritistar. En að því kemur þó fyr eða seinna annað-
hvort um stund, þegar erfiðleika tímabil mæta, eða varan-
lega, þegar meiri andlegum þroska er náð — að fyrir oss
öllum verða hinar æfagömlu spurningar: Er ég andleg
vera, ekki síður en líkamleg? Og ef svo er, hef ég þá
ódauðlega sál, sem mun lifa eftir líkamsdauðann ?
I samanburði við þessa ráðgátu blikna og verða lítils-
' virði öll önnur viðfangsefni tilverunnar. Því að ef vér
gjörum ráð fyrir, að vér séum hér ekki í neinum tilgangi,
til neins framhaldandi, til hvers gagns er þá yfir höfuð
að lifa? Ekki sízt í þess konar heimi, sem vér nú erum
umkringd af.
Þessum spurningum reynir heimsspekin að svara með
hugsunarréttum ályktunum og heilabrotum út frá gefnum