Lífið - 01.06.1937, Qupperneq 130

288
LÍFIÐ
in öll í einu. Þegar vígslunni er lokið tekur hún upp
sprota sinn, slær honum á sylgju og segir:
Að vígja saman vegleg hjón
var mér ljúft og skylt.
Kæri minn, hoffmannskonu þína
kystu þegar þú vilt.
Þá átti hver hjörtur að kyssa sína hind og síðan
var stíginn dans, en hindarmóðirin söng fyrir langt
kvæði, og er þetta sennilega endirinn á því kvæði:
Hindarleikurinn, hann er að vísu búinn.
Hver ei víkja að kæru kann,
þá kyssi hana einhver fyrir hann.
Þetta segi’ eg, þó að eg sé lúinn.
Þessi leikur gat orðið mjög langur, því stundum
var líka bundið fyrir augun á stúlkunum og þær
látnar kjósa sér hjört, og var þá vísunum snúið á
þá leið.
Fyrir utan þessa leiki og dansa, sem nefndir hafa
verið, hafa sennilega verið margir íleiri, og eru til
lýsingar af nokkrum:
1. Frísadans.
2. Þórhildardans.
3. Ásudans.
4. Hamborgarkaupin.
5. Giftingarhjal.
6. Fuglaástir.
7. Giftingarleikur.
8. Brúarleikur.
9. Háuþóruleikur (Háa Þóra).
Vikivakakvæðin hafa verið afar mörg og marg-
•breytileg, en þau, sem til eru í vikivakabók Ólafs