Uppeldi og menntun - 01.01.2010, Qupperneq 99

Uppeldi og menntUn/icelandic JoUrnal of edUcation 19(1–2)/2010 99
H Ja lt i J Ó n Sv e i n S So n o g Bö r KU r H a n S en
Það var oft þannig að maður varð bara hundleiður og nennti ekki að mæta í tíma af
því að maður var alltaf einn.
Fram kemur að fjórir þátttakenda hafi haft neikvæða reynslu af því að fara úr bekkja-
kerfi grunnskólans yfir í áfangakerfið í VMA. Samt kemur fram að þeir hafi smám
saman lagað sig að því að einhverju marki. Hinum sex þótti breytingin jákvæð og
spennandi og leið vel í fjölmenninu í VMA. Þetta gefur engu að síður tilefni til þess að
athugað verði hvort huga þurfi enn frekar að nýnemum á AN1 sem virðast hlédrægir
og óframfærnir.
Áhugi eða áhugaleysi
Í viðtölunum var spurt um almennan námsáhuga. Í ljós kemur að jafnvel þó að þátt-
takendur hafi verið áhugasamir um að takast á við kröfur framhaldsskólans í upphafi,
þrátt fyrir slakt gengi í grunnskóla, hafi áhuginn fljótlega fjarað út vegna takmarkaðs
árangurs og áframhaldandi námsörðugleika.
Í sumum tilvikum varð eitthvað sérstakt til þess að styrkja trú á eigin færni og glæða
áhuga þátttakenda þar sem hann var lítill. Hjá öðrum fór allt í sama farið fljótlega eftir
að skólavist hófst í VMA og ekkert varð til þess að kveikja neistann.
Einn þeirra sem hætti eftir fáar annir í skólanum kvaðst hafa verið alveg hlutlaus
þegar hann kom í VMA. Hann hafi bara farið í skólann og gengið jafnvel betur en
hann hefði átt von á:
Á annarri önninni náði stærðfræðikennarinn einhvern veginn ótrúlegum gripum á
manni. Ég klikkaði aldrei á að reikna heimadæmin. Ég byrjaði af rosalegum krafti,
byrjaði vel. En það fór að dala út þegar fór að líða á.
Tveir þátttakendur kváðust hafa farið í skólann fyrir orð foreldra sinna og til að fylgja
félögum sínum sem flestir voru á leið í VMA. Annar þeirra sagði:
Það var sagt mér að fara í hann og líka upp á félagahópinn. Það voru allir að fara í
VMA, mamma og pabbi minn sögðu mér líka að fara í skólann og prófa þetta. Ég
hætti eiginlega bara að nenna að sinna þessu. Ég gafst eiginlega bara upp og fór á
vinnumarkaðinn. Mig vantaði peninga, ég átti aldrei peninga, og fara í vinnu.
Hinn fór í skólann í raun gegn vilja sínum:
Ég var bara látin byrja í framhaldsskóla, ég hafði engan áhuga á því sjálf. Ég var bara
dregin inn í skólann. Mér var eiginlega bara plantað þarna og ekki gert neitt meira
með það. Mig langaði líka bara að vinna mér inn minn eigin pening. En ég hafði ekki
alveg tækifæri til þess þá. Ég var eiginlega bara á núllstigi.
Einn viðmælendanna hafði verið greindur með ofvirkni og athyglisbrest í grunn-
skóla. Hann langaði í framhaldsskóla en gerði sér grein fyrir að það yrði á brattann
að sækja:
Mig langaði náttúrlega til þess að læra, hafði vilja til þess. Ég vissi náttúrlega ekki að
ég myndi falla, vildi ná þessu. En það var stress og maður slugsaði og það var bland