Íslenzk tunga - 01.01.1965, Page 88
HREINN BENEDIKTSSON
Auðhóf
IORÐABÓK Fritzners kemur fyrir hvk.-orðið auðhój, sem er þýtt
„Rigdom, stort Forraad af Ejendele“ og talið jafngilt auðhœji,
auðœfi.1 Um dæmi er vitnað í tvo staði í Heilagra manna s0gum
(Christiania 1877), II. bindi, bls. 280° og 2832-3. Báðar eru tilvís-
anirnar í Silvesters sögu í tveimur brotum, sem bæði eru talin frá
upphafi 13. aldar, AM 655 V 4° og AM 655 IV 4°. Þessi tvö brot
eru prentuð sérstaklega í útgáfunni, en aðaltextinn (bls. 245—280)
er prentaður eftir Sthm Perg. fol. no. 2, hinu inikla handriti heil-
agra manna sagna frá fyrra hluta 15. aldar.2 Á þessum tveimur
stöðum eru alls fjögur dæmi um þetta orð, og eru þau tilfærð hér
eftir sjálfum handritunum: AM 655 V 4°, 2v26: oc framþi hann þaf
helldr af auþhofom gvþs vilia eN iarþligs fiar; AM 655 IV 4°, lr36—
37: þa [þijona þeir meþ allre fegrþ síní þeira augom er auþhofom
[hjafna eN gremia þa at ser er auþhofaNa girnasc. þt>i at eigi gorir
ost auþhofa [maN.?] helldr hofnon.
Sú spurning hlýtur fyrst að vakna, hvort öruggt sé, að hér sé sér-
stakt orð á ferð, að vísu hið sama og auð(h)œji að merkingu, en
ólíkt að orðmyndun (a- : ia-st.). Það vekur þegar nokkrar grun-
semdir, að í öllum ofangreindum fjórum dæmum er orðið annað-
hvort í þgf. eða ef. flt. En einmitt í þessum föllum hefðu bæði orðin,
auðhój og auðhœji, ef til hefðu verið, haft sömu beygingarendingar
1 Jolian Fritzner, Ordbog over Det gamle norske Sprog (2. útg. endurpr.;
Oslo 1954), I, 92.
2 Ljósprentað í Lives of Saints. Perg. Fol. Nr. 2 in tlie Royal Library, Stock-
holm. Edited by Peter Foote (Early Icelandic Manuscripts in Facsimile, vol.
IV; Copenhagen 1962).