Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1947, Qupperneq 107

ÞINGTÍÐINDI
89
njóta nú meira álits og virÍSingar um ver-
öld alla, en nokkru sinni fyr. Vér, sem
dveljum hér I Canada erum stoltir af
Því að land vort og þjóð hefir nú náS
iögaldri. Upp frá þessu verSa þeir, sem
gerast borgarar hér í landi, ekki lengur
skráSir sem “breskir þegnar” eingöngu,
heldur canadiskir borgarar. Einn af
fræSimönnum vorum, Walter J. Lindal
dómari, hefir fyrstur manna skrifaS bók
um canadisk borgararéttindi. Hefir bók
sú hlotiS góSa dóma. Er oss þaS gleSi-
efni aS hann hefir þannig vakiS eftir-
tekt á þjóSflokki sínum og sjálfum sér
tneS bók þessari.
Á þessu þingi minnumst vér þess aS
stór skörS hafa víSa orSiS I fylkingu
starfsmanna vorra. VerSa þau flest vand-
fylt. Eftir upplýsingum sem ég hefi feng-
'Ö hjá hr. GuSmanni Levy, fjármálarit-
ara félagsins hafa þessir meSlimir látist
á árinu: 1 Winnipeg: Sigurbjörn Sigur-
Jðnsson, Sigtryggur Ágústsson, Mrs. GuS-
rún Finnsdóttir Johnson, Mrs. Ásta Hall-
s°n, Arnljótur Olson. í Selkirk: Klemens
Jðnasson, ólafur ólafsson, Kristján Páls-
s°n. í Grafton, N.D.: Ingi Pálsson. í Edin-
’tnrg, N.D.: Sveinn Johnson. í Reykjavlk,
■Man.: Ingvar Gíslason og Mrs. Gíslason,
°S I Wynyard, Sask.: Jón Jðhannsson.
sveinn Árnason, San Diego; Þorleifur
b’étursson, Churchbridge, Jón Sigurdson,
Cranberry 'Lake, B.C. Carl FriSriksson,
^ancouver, B.C. Prðf. Sveinbjörn John-
s°n, Chicago. Mrs. Kristjana Johannsson,
Clenboro. Jón Arngrímsson, Mozart. Jón
Einarsson, Lundar. Cliris Johnson, Duluth,
Minn.
AS því er snertir starfsmál félagsins á
rinu er þess aS geta aS framkvæmdar-
jtefndin hefir haft 10 fundi. Hefir hún
aft til meSferSar, og leitast viS eftir
Jú^etti aS greiSa úr þeim málum, sem
allig hafa I verkahring hennar. Vil ég
Þakka nefndinni fyrir lipra og ágæta
sarnvinnu og þá einnig fyrverandi for-
ge a' ■Dr- Beck, fyrir þann vakandi áhuga
netn hann hefir sýnt á málum félagsins
j sem fyr. Auk þess sem hann tók þátt
s ^tbreiSsluferS framkvæmdarnefndar,
^em slSar verSur skýrt frá, afhenti hann
I ^ nJolln ^est> forseta ríkisháskðlans
eitt °r^Ur Dakota heiSursfélaga skírteini
af fðlagsins hálfu, og flutti ræSu viS
bví f8e't'fserI- Einnig átti hann hlut aS
kv j_.Kam'i:væmt tilmælum forseta, aS
Próf1Ur ^ess voru fluttar viS jarSarför
ðr p>Sa0r tlyeinbjörns Johnson. Þá flutti
e°k á árinu ræSur um Islensk efni,
á íslensku og en6ku, bæSi I Manitoba,
NorSur Dakota, og víSar I Bandarlkjun-
um, og ritaði um þau efni, meSal annars
all-ítarlega yfirlitsgrein um íslenskar
bðkmentir aS fornu og nýju I allsherjar
rit um heimsbókmentirnar — Encycl-
opedia of Literature — sem út kom 1
New York síSastiiSiS haust. Eins og
margoft og maklega hefir veriS bent á,
stendur félagiS og Vestur-íslendingar I
mikilli þakkarskuld viS dr. Beck, fyrir
áhuga hans og iSjusemi aS þvl aS út-
breiSa þekkingu á íslenskum málum og
menningu meSal manna hér vestra. Er
oes þaS gleSiefni aS hann sá sér fært aS
sækja þetta þing og bjðSum viS hann
sérstaklega velkominn.
Forseti félagsins hefir flutt mál þess I
opinberum erindum I Minneota, Minn.,
Gimli, Árborg, og vestur viS Kyrrahaf, í
Vancouver og Blaine, Wash. Á síSar-
nefnda staSnum var honum boSiS aS
flytja aðalræSuna á þjóðminningardegi
þeirra Vancouver- og Blaine-búa, eem
haldinn var viS FriSarbogann I Blaine,
28. júll s. 1. Ásamt öSru bygSarfðlki I
Blaine hélt deildin “Aldan” þar I bæ, hon-
um og frú hans samsæti, og var forseti
ávarpaSur fyrir deildarinnar hönd af fyr-
verandi forseta félagsins, og nú heiSurs-
félaga þess, eéra Albert Kristjánssyni.
VirSist þjðSræknismeSvitund þeirra
strandabúa vera vel vakandi, enda er þar
margt sem minnir á fsland, en um þau
héruS komst prófeseor Árni Pálsson svo
aS orSi fyrir nokkrum árum, aS þar
væri ísland meS viSbót. Varaforseti, séra
Philip Pétursson, flutti kveðju frá félag-
inu í fjarveru forseta á fslendingadage-
hátíSinni á Gimli, s. 1. sumar, og viSar
mun hann hafa túlkaS málstaS þess viS
ýms tækifæri.
Fcrð til Ilayland og Lundar
Um undanfarin ár hafði það oft veriS
ráSgert aS einhverjir úr stjórnarnefnd
félagsins tækjuet ferS á hendur norSur
til Lundar og ef til vill annara staSa,
lengra norSur meS Manitobavatni, þeirra
erinda, að reyna aS stofna deildir þar.
Fyrir ýmsar ástæSur varS þó ekki af
þessu þar til á s. 1. hausti, er séra Egill
H. Fáfnie, varaféhirSir félagsins tðk
nokkra menn upp á sinn eigin eik, sem
var spánýr og forkunnar fagur Dodge
bíll, og keyrSi þá áleiSis norSur. Nam
hringferSin heiman að og heim til prests-
ins, rúmlega 450 milum. í ferSinni voru
auk forseta, og fyrnefnds vara-gjaldkera,