Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1947, Blaðsíða 27

LONGFELLOW OG NORRÆNAR BÓKMENTIR
9
eldinn; — Þar eru hugðnæm sævar-
Ijóð og kvæðið “The BuilcLing of the
Ship — Skipsmíðin, — eitthvert
allra tilkomumesta kvæði skálds-
ins. Næsta ár, 1851, kom út hið
dramatíska kvæði hans The Golden
Legend — Gullinspjöll, — er sumir
gagnrýnendur skipa mjög háan
sess meðal rita hans, en hefir þó eigi
víðlesið orðið; túlkar hann þar mið-
aldirnar af ríkri samúð.
Til þess að geta helgað sig sem
eindregnast ritstörfunum og skáld-
skapnum, sagði Longfellow lausri
prófessorsstöðu sinni 1854, enda
vann hann um þær mundir bæði að
nieiriháttar þýðingum og var að viða
að sér efni í ljóðsöguna Hiawatha,
sem prentuð var haustið eftir, en
þrem árum seinna, 1858, kom út
hin þriðja af hinum frægu ljóðsög-
um hans, The Courtship of Miles
Standish.
Nokkru síðar dró ský fyrir sól í
hamingjusömu lífi skáldsins, er
kona hans dó af brunasárum sum-
arið 1861, og varð hann aldrei samur
maður eftir það reiðarslag, þó hann
hæri harm sinn í hljóði; bera kvæði
hans því órækan vott, hve djúpu
hjartasári hann hafði særður verið,
ekki síst sonnetta sú, sem hann orti
minningar um konu sína átján
arum eftir hinn sviplega dauðdaga
hennar, þar sem söknuður hans
brýst fram í djúpum og fögrum
skáldskap.
En samhliða föðurlegri um-
yggjunni fyrir barnahóp sínum,
aun Longfellow athvarf í ríki
skáldskaparins og öðrum bókmenta-
störfum sínum, meðal annars í því
a , fullgera þýðingu sína á hinu
s órbrotna hetjukvæði Dantes The
Divine Comedy ..— Gleðileikurinn
guðdómlegi, — er hann lauk við
1867, hið mesta merkisverk um ná-
kvæmni og vandvirkni, enda fram
á þennan dag ein af helstu þýðing-
um þess heimsfræga rits á enska
tungu. Fáum árum áður, 1863, kom
einnig út fyrsta bindi ljóðsagna-
safns skáldsins Tales of a Wayside
Inn — Sögur frá veitingahúsinu við
veginn, — sem hefir að geyma sum
snjöllustu kvæði hans í frásagna-
stíl, svo sem ljóðabálkinn um Ólafs
sögu Tryggvasonar, þar sem ósjald-
an fara saman hraðstreym, lifandi
frásögn og leikandi bragfimi. Á ár-
unum 1876—’79 gaf Longfellow út
hið mikla þýðingasafn eftir sjálfan
sig og aðra, Poems of Places — Staða
lýsingar í ljóðum. — Mörg önnur
rit samdi hann um dagana, í
bundnu máli og óbundnu, þó eigi
verði þeirra hér nánar getið, enda
hafa hin helstu talin verið og nægi-
lega mörg til þess að gefa lesend-
um nokkra hugmynd um það,
hversu óvenjulega afkastamikill rit-
höfundur Longfellow var. Naut
hann og í lifanda lífi meiri vin-
sælda og víðfrægðar en nokkurt
annað amerískt skáld, bæði heima
fyrir og í öðrum löndum, því að rit
hans og einstök kvæði hafa verið
þýdd á fjöldamörg tungumál og
sum þeirra oftsinnis. Samhliða
vaxandi víðfrægð hlóðust einnig að
honum heiðursviðurkenningar úr
ýmsum áttum. Hann lést 24. marz
1882 að heimili sínu í Cambridge.
Mikil áhersla hefir réttilega verið
lögð að hógværð Longfellows, sál-
argöfgi hans og hreinleik í lund,
enda lýsa þau einkenni sér ágæt-
lega í ritum hans, og þá ekki síst í