Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1947, Qupperneq 125

ÞINGTÍÐINDI
107
íelendingamótið í fyrra tókst ágætlega.
ASalræðumaður var Ingólfur Gíslason,
læknir, og þótti víst flestum unun að
hlýða á hann og að kynnast honum og
konu hans, Oddnýju. Deildin hélt þeim
hjónum veislu í Royal Alexandra hótelinu
°g gaf þeim silfurdisk að skilnaði.
Þá hélt deildin samkomu í fyrra haust
þar sem Guttormur Guttormsson skáld
skemti af sinni alkunnu snild.
Útbreiðslufundir og félagsfundir urSu
ekki eins margir, ýmsra orsaka vegna, og
veriS hefir stundum. Úr þessu verður reynt
aS bæta eftir getu.
Meðlimatala er svipuð og verið hefir eSa
um 220.
Fjárhagur deildarinnar er góður. Deild-
'n er skuldlaus og á ekkert í sjóði.
Virðingarfylst.
H. Thorgrímsson
ritari “Fróns”.
Skýrslan viðtekin eftir tillögu H. Olafs-
sonar, sem Einar Haralds studdi.
Þá las ritari skýrslu frá deildinni
‘‘ISunn” Leslie. — Var hún viðtekin eftir
tillögu Dr. Becks, sem Einar Sigurðson
«tuddi. — Þingskjal no. 23. —
Skýrsla “Iðunnar”, að Lesle, Sask.
Deiidin Iðunn, viil hérmeð flytja þjóð-
væknisþinginu slnar bestu óskir um
uuægjulegt og farsælt starf á þessu 28.
ársþingi félagsins.
Deildin hefir ekki verið mjög athafna-
1-Ik þettað s. 1. ár, en er þó enn á lífi, er
að nokkru leyti komin á ellistyrks-tilveru-
Mig og þá er nú oftast slegiS við slöku.
ASalstarfið falist I að viðhalda bókasafn-
Inu. Það hefir verið vel hirt og talsvert
mikiS leeiS. Meðlimatala hefir haldist; 20
borguSu ársgjöld sln s. I. ár.
Samkvæmt skýrslu féhirðis stendur
fjárhagur deildarinnar þannig: Inntektir
viðlögðum fyrra árs sjóSi 544.60. —
Utgjöia á árinu 514.78. — í sjóSi hjá fé-
hirSi, við áramót $29.82.
1 stjórnarnefnd deildarinnar eru: For-
®eti: Páll GuSmundsson; ritari: Rósm.
Arnason; féhirðir: Jón Olafson..
ú’eildin vill við þetta tækifæri, votta ná-
Siannadeild vorri að Wynyard slna inni-
egustu samúS viS fráfall Jóns Jóhanns-
sonar er lést að Wynyard 3ja þ. m. Hún á
ar baki aS sjá einum af sínum besta
? aifsmanni. Mun hann jafnan verSa tal-
llrn I flokki þeirra manna, er unnið hafa
a dygö einlægni að vorum þjóðræknis-
tnálum.
Hann var heilsteyptur I öllum þeim mál-
um, er hann lagði lið; rökfimur og fastur
I skoðunum, unni íslenskum háttum og Is-
lenskum fræSum. Féll þar I valinn merk-
ur og gáfaður maður og drengur góður.
Deildin vill einnig votta ekkju og aðstand-
endum hins látna sína innilegustu hlut-
tekningu.
Að svo mæltu viljum vér I nafni deild-
ar vorrar, óska að starfsemi þingsins og
allra þjóðræknismála, megi nú og I allri
framtíð, verSa Islendingum til sóma og
blessunar.
Leslie, Sask., 20. febrúar 1947.
Rósm. Árnason, ritari.
Þá las ritari kafla úr bréfi frá Rós-
mundi Árnasyni, ritara deildarinnar “IS-
unn”. — Þingskjal no. 24. —
Leslie, Sask., 20. febr. 1947.
H. E. Johnson, Lundar, Man.
Kæri vin:
"Aldrei er friSur nú á að fara að blessa”
og nú verð ég aS drífa mig I aS skrifa þér
nokkrar línur, áður en ársþing okkar
kemur saman I Winnipeg. Aðallega er þaS
nú að skýra þér frá, hvað gerst hefir I leg-
steins-starfinu. Eg ætlaði að ná tali af þér,
þegar við vorum báðir staddir I Winnipeg
s. 1. haust, sá þig snöggvast, en þá hafSi
ég ekki haft tal af Dr. Austman.
Eftir aS ég hafSi talaS viS hann og viS
svona aS mestu leyti komiS okkur sam-
an um tilhögun — en þó ekki fastákveSið
neitt — merkis yfir grafir þeirra hjóna
Guðrúnar og Magnúsar Bjarnasonar, gafst
mér aldrei tækifæri aS ná tali af þér eða
séra Valdimar, og hefSi ég þó kosiS aS
ræSa við ykkur báða um tilhögun og sniS
á þessu fyrirhugaða merki.
Eg vil að nokkru leyti reyna aS skýra
hvað okkur Dr. Austman fór á milli. Þekk-
ing og reynsla á þessum hlutum, var öll
hans megin, en ég reyndi aS falla aS þvl,
sem mér fanst mestar líkur til aS væri
varanlegt og framkvæmanlegt, við þær aS-
stæður, sem hér var um að ræSa. pað, sem
við sameiginlega hölluðumst helst aS var,
að hafa áletraða eirplötu I minsta lagi
12x20 þuml., — ef til vill heldur stærri —
greypta I granlt-stein á steyptum fótstalli.
Dr. Austman ætlaSi að fá frekari upp-
lýsingar um þettaS hjá einhverjum er sér-
þekkingu hefði við legsteinasmlSi, einnig
ef hægt væri aS fá einhverja áætlun um
kostnaS. Um áletrun á plötunni ræddum
viS ekki að öðru leyti en þvl, aS ég lagði
þaS til, aS þeir dr. Austman og sr. Valdimar
réðu fram úr því sameiginlega. Það var