Tímarit Máls og menningar - 01.03.1952, Qupperneq 49

FERÐALAG PÁLÍNU
39
að daglegu erfiði í öryggislausri lífsbaráttu. Hún skynjaði ekki að með
þessu fólki Ieyndust æfintýri af sama toga og æfintýri stúlkunnar á
hólnum. þó þau væru ekki eins gyllt í sniðum og dagdraumar hennar.
Einni manneskju hafði hún þó kynnzt vel, vinkonu sinni sem dvalizt
hafði í dalnum fagra, Olínu. Hún hafði lagt henni til efnivið í þessar
fögru sýnir þó hún væri sjálf engin draumórakona heldur stefndi mark-
víst að því að útvega sér atvinnu í dalnum af því henni fannst þar
hjörgulegra og vissari framtíð vinnandi fólki en við sjávarsíðuna. Og
frásagnir hennar um þennan furðudal voru hvergi nærri eins rósrauð-
ar og þær urðu í huga Pálínu. Hún vildi koma Pálínu þangað svo hún
kvoðnaði ekki niður í þessu innanhússstriti, en hún lofaði henni engum
æfintýrum. 011 fágun þessarar myndar og fyrirheit voru verk Pálínu,
og hún kærði sig ekki um annan veruleika en þessar draumsýnir.
*
Bréf til þín frá kærastanum! lJað er húsmóðir hennar sem hrópar
þetta reykjandi inn í gufuna í þvottahúsinu. Sá er nú ekkert óhræsi;
hann sendir þér peninga.
Pálína skoðaði bréfið undrandi. Hún vissi að það var ekki frá nein-
um kærasta og hún þekkti rithönd Ólínu. En hvers vegna var hún að
senda henni peninga? Jæja, auðvitað hiðja hana að kaupa. Rella í
manni. Hún var ekki mjög hrifin. Allt sem ekki var einskorðað við
liennar vanastörf fannst henni óþarflega erfitt.
Ætlarðu ekki að lesa það? Þú ert ekki forvitin.
En Pálína stakk bréfinu í harm sinn og opnaði það ekki fyrr en hún
var háttuð. I því voru nokkrir bankaseðlar — upp í ferðakostnað
stendur í bréfinu. Það er hvorki meira né minna en að Ólína býður
henni að heimsækja sig. Hún á nú heima í dalnum yndislega og hefur
þar góða atvinnu, og hún lætur sig ekki muna um að gera henni ferða-
lagið kostnaðarlaust, það lýsir gestrisni þeirra sem dalinn byggja. Og
hver veit nema þú getir krækt þér í atvinnu hér um leið -— eða mann.
Fögnuður heldur vöku fyrir Pálínu langt fram eftir nóttu, þrátt fyrir
sára verki í hennar rosknu beinum. Hún fer alla ferðina í huganum
hvað eftir annað. Það er stigið upp í góðan bíl. Samferðafólkið er kátt
og skemmtilegt svo unaður er að söng þess og lausu hjali. Ekið um
ókunnar sveitir í sólskini. Og loks komið í dalinn. Þar hefjast hin