Tímarit Máls og menningar - 01.09.1959, Page 23

UM ÍSLENZKA LJÓÐLIST
Auðugur þóttist
er ég annan fann
•— maður er manns gaman.
Hver finnur ekki yndi í þessu fagra nafnaregistri Alvíssmála:
Himinn heitir með mönnum,
en hlýmir með goðum,
kalla vindófni vanir,
uppheim jötnar,
álfar fagrarœfur,
dvergar drjúpansah
Ellegar þessari sverðslýsingu í Helga kviðu Hjörvarðssonar:
Hringur er í hjalti,
hugur er í miðju,
ógn er í oddi
þeim er eiga getur
— liggur með eggju
ormur dreyrfáður,
en á valböstu
verpur naður hala.
í Helga kviðu Hundingsbana segir um nornirnar:
Sneru þær af afli
örlögþáttu,
þá er borgir braut
í Brálundi
— þær of greiddu
gullin símu
og und mánasal
miðjan festu.
Og í Völsungakviðu hinni fornu er þessi undursamlega mannlíking:
Svo bar Helgi
af hildingum
sem íturskapaður
askur af þyrni
eða sá dýrkálfur
döggu slunginn
er efri fer
öllum dýrum
og hom glóa
við himin sjálfan.
117