Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.1959, Page 95

Tímarit Máls og menningar - 01.09.1959, Page 95
UMSAGNIR UM BÆKUR er að hafa frávik sem allra minnst og því aðeins að brýna nauSsyn beri til. Hér kem- ur ekkert slíkt til greina. Fyrsta hendingin segir blátt áfram aS skáldið bíði eftir fullu tungli til að fara til Santiago, en ekki er borið við að lýsa mánaskini í þeirri borg. Ollu dularfylira er þó að vagn breytist í hest á tveimur stöðum í kvæðinu og hjól í bófa. Þá er í þýðingunni talað um sykur- reyr og ekrur, en á hvorugt minnist Lorca. Ekki felli ég mig við þýðinguna á viðlag- inu — ég vil halda til Santiago. Þetta er á frummálinu: iré a Santiago: stutt hending sem túlkar með einföldustu orðum málsins ákvörðun skáldsins, þrá hans: ég fer til Santiago, ég fer til Santiago: áhrifin magn- ast við endurtekninguna. — Ég ætla ekki að tína til fleiri dæmi. Þýðingin er fölsun, ekki fyrst og fremst vegna skorts á ná- kvæmni, heldur einfaldlega af því að hún er slæmur skáldskapur. Nú kann einhver að segja sem svo að þýð- anda sé nokkur vorkunn, þar sem hann sé ungur, þýði ekki úr frummálinu (það sýnist mér mega lesa bæði út úr formála bókar- innar og þýðingunni sjálfri); og það sé þó allténd nokkur ávinningur að þýðingunni þó gölluð sé. Þetta held ég sé dálítið vafa- samt. Gallar sem þessir eru jafnóafsakan- legir hvernig sem á þeim kann að standa, og bæði skáldinu og íslenzkum ljóðlesend- um er mjög hæpinn greiði gerður með kynningarstarfsemi af þessu tagi. Það er betra að vera óþekkt stórskáld heldur en þekkt leirskáld. Nokkur orð um val Ijóðanna. Þetta er vitanlega atriði sem um má deila endalaust. En mér virðist hæpið, frá öllum sjónarmið- um, að láta sænskan skáldskap skipa jafn- geysistórt rúm og hann gerir, hann fær t. d. helmingi meira rúm en franskur skáldskap- ur, sem hefur þó tvímælalaust verið áhrifa- mestur í evrópskri ljóðagerð síðan skeið nú- tímaljóðlistar hófst með Baudelaire og Rim- baud seint á 19. öld. Og þótt Svíar eigi marga ágæta ljóðasmiði, svo sem ILarry Martinson, Lundkvist, Lindegren o. fl., þá hef ég þó grun um (ég verð að játa að ég er hér að fara út í sálma sem ég kann illa) að sænsk ljóðlist á þessari öld hafi ekki verið öllu meira en bergmál af því sem betur var gert annars staðar, einkum í Frakklandi, Englandi (T. S. Eliot, Auden) og Banda- ríkjum N.-Ameríku (Carl Sandburg, Edgar Lee Masters, Ezra Pound). En þótt ýmislegt megi að bókinni finna og heildaráhrifin séu e. t. v. ekki sem sterk- ust, er þó að henni mikill fengur. Hún sýn- ir — eins og segir í formála — hvert íslenzk formbyltingarskáld hafa einkum sótt áhrif; og hún færir íslenzkum ljóðalesendum mörg af snilldarverkum nútímaljóðlistar, kvæði sem túlka í stórfenglegum skáldskap öld okkar, öld vísindanna og vandamálanna, öld stríðs og friðar — friðar eða dauða. Slíkt verður seint ofþakkað. Þorsteinn Þorsteinsson. 189

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.