Tímarit Máls og menningar - 01.10.1969, Síða 18
Timarit Máls og menningar
2
Á ENDA HINS FJÖLFARNA VEGAR
kaupmaðurinn útifyrir Han-stöSinni: Hér er Han-stöðin. Guði sé lof, hing-
að er ég þá kominn einum degi á undan öllum öðrum. Menn mínir eru
örmagna. Auk þess eru þeir orðnir bitrir í minn garð. Þeir bera ekkert
skyn á met. Þetta eru engir baráttumenn. Þetta er undirmálslýður, sem
tollir fastur við jörðina. Þeir voga sér náttúrlega ekki að segja nokkurn
hlut, því svo er guði fyrir að þakka að hér eru ennþá lögreglumenn sem
sjá um lög og reglu.
tveir lögreglumenn ganga nœr: Er allt í lagi, herra? Eruð þér ánægður
með menn yðar?
kaupmaðurinn : Allt í lagi. Ferðin hingað tók mig þrjá daga í stað fjögurra.
Vegurinn er sóðalegur, en ég er vanur að halda því til streitu sem ég tek
mér fyrir hendur. Hvernig er vegurinn hinumegin við Han-stöðina? Hvað
tekur nú við?
lögreglumennirnir : Nú, herra, tekur við mannlaus eyðimörkin Jahí.
kaupmaðurinn : Getur maður fengið lögreglufylgd?
lÖgreglumennirnir fara: Nei herra, við erum síðustu lögreglumennirnir
sem þér hittið á leið yðar, herra.
3
BROTTREKSTUR LEIÐSÖGUMANNSINS í HAN-STÖÐINNI
LEIÐSÖGUMAÐURINN: Síðan við ræddum við lögreglumennina á veginum úti-
fyrir stöðinni er kaupmaðurinn einsog hreyttur maður. Hreimurinn í rödd
hans, þegar hann talar við okkur, er orðinn allur annar: hann er nærri
því vingjarnlegur. Þetta getur ekki stafað af því hvað við vorum fljótir; í
þessari stöð, útvið Jahí-eyðimörkina, var ekki heldur gert ráð fyrir neinni
hvíld. Ég veit ekki hvernig ég á að koma burðarmanninum, svona örmagna
einsog hann er, til Urga. Hvað sem um það er: þessi vingjarnlega fram-
koma kaupmannsins fyllir mig kvíða. Ég er hræddur um hann ætli sér eitt-
hvað með okkur. Hann gengur fram og aftur, niðursokkinn í hugsanir
sínar. Nýjar hugsanir, ný klækjabrögð. Uppá hverju sem hann brýtur
verðum við burðarkarlinn að standast það. Því annars borgar hann okkur
ekki kaupið eða rekur okkur burtu í miðri eyðimörkinni.
kaupmaðurinn kemur nœr: Þiggðu tóbak. Hérna er sígarettupappír. Fyrir
lungnafylli af reyk eruð þið vísir til að vaða eld. Ég veit ekki hvað þið
112