Tímarit Máls og menningar - 01.10.1969, Side 94

Tímarit Máls og menningar
ast við að semja neitt þesskonar nú, enda er betra að geyma þær Interiörer
þangað til frá líður. Hið einkennilega við Sigurð var þesskonar að slíkt
þyrfti að geymast sínum tíma. Jeg hef t. d. aldrei þekt skuldseigari mann eða
ómögulegri í peningasökum. Innbyrlska hans og sj álfsálit var líka æði-mikið,
en — yfir brestum hans vafraði jafnan vafrlogi hans skáldlega og skarpa
innri manns. Sigurður var bæði original og geníal á sinn hátt; hann var, eins-
og bróðir hans,14 einn af ídealistum þeirra æskutíma þeir voru epigónar frá
miðri þessari öld þegar Stefán sál. sýslumaður15 söng „Eldgamla ísafold11 í
Almannagjá, gagntekinn guðmóði Jónasar Hallgr. og Bjarna — þegar hvert
naut var skáld og hver belja starði á fornöldina eins og rautt klæði. Sigurður
var þrátt fyrir það vísindamaður meiri en Gubbi — það sem hann náði, því
hann var minna conceited eða sérvitur og fullt svo skarpur maður. En báðir
voru þeir gleypigáfaðir menn að upplagi. Nú hjari jeg senn einn af öllum
þeim Vestfirðingum, sem eitthvað hefir þótt gutla á og mér hafa verið sam-
tímis. Þessar galdravíkur hafa lengi verið drjúgar — drjúgari skyldi jeg
meina en Austfirðir. Er nú ekki farið að brydda á karlaraupi og ellislabbi
hjá mér? Bölfunin er, að maður heldur sér ekki nema sárfá ein [ár], svo er
eins og aldrei verið hafi, og venjul. deyr maður löngu áður en sungið er
yfir manni. Þegar jeg fæ næði í haust langar mig til að taka aptur Grettis-
sögu, sem jeg samdi nokkur kvæði út af í fyrra en hef ekki snert síðan. Sög-
urnar geyma upplögð mótiv í allskonar skáldskap, sem von er megnið af
þeim er skáldskapur10 og sumt í episku listarformi.
Thyra sézt ekki enn, kannske Kóleran hafi krenkt hana eða kvíað. Glad-
stone gamli var nærri farinn flatt fyrir vitlausri belju. Jeg gerði kviðling um
þau um daginn, sjá N(orður)ljósið,17 sem þú mátt láta ganga víðara ef vill,
— fyrir fólkið.
Med kærri kveðju til ykkar hjóna
þinn einl.
Matth. Jochumsson
Akure. 8. nóv. 92.
Góði vin!
Þökk fyrir meðferðina á Sigurðar málunum — breytingin var víst heppi-
leg og eins úrfelling beggja erindanna.18 Kvæðið var samið í flýti — eins og
flest mín fjörkvæði. Þú hefir fj. mikinn fagurlistasmekk og auðugan anda,
ótrúlega sjálfstæðan og vera autodidakt! Blessaður hættu ekki að koma
188