Tímarit Máls og menningar - 01.02.1986, Side 101

Þrjú Ijób
SEPTEMBER
Eg sný baki í myrkrið
og horfi inn í herbergið.
Fullt tungl skín
eins og skuggarnir
væru lýstir frosti.
Maðurinn sem situr inni
lætur dagblaðið síga.
Konan í sófanum rís á fætur
og gengur út.
Barnið situr við borðið
í skini lampans.
Maðurinn horfir athugull
út í garðinn.
Sér hann mig þar sem ég stend?
Dyrnar eru opnar,
það er logn,
og trén með hikandi stjörnur.
Hvílíkt tunglskin!
Allt óraunverulegt
eins og hverful ár.
Konan kemur til baka
nú standa þau bæði
útvið dyrnar.
Bráðum sjá þau mig.
Bjóða þau mér inn?
Ef ég fer
fylgir myrkrið mér,
ef ég stend kyrr
og horfi
geymast maðurinn, konan og barnið
og bjart herbergið
ennþá eitt andartak.
Njörður P. Njarðvík íslenskaði
91