Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.1997, Page 69

Tímarit Máls og menningar - 01.06.1997, Page 69
ÞEGAR RAFMAGNIÐ FÓR AF hvort myrkur hentaði mönnunum betur en birta. í rauninni væri það þannig að á daginn sogaði umhverfið mann til sín en á nóttinni snérist þetta við og maður sygi umhverfið inn í sig. Og ég spurði mig að því hver hefði ákveðið að fólk ætti að vaka á daginn en sofa á nóttinni. Á meðan ég sat þarna í myrkrinu fannst mér eins og heilinn væri í gufubaði og fann hvernig ég svitnaði minningunum sem höfðu stíflað hann. Og smám saman losnaði vélin frá skegginu og önnur höndin frá mér og svo hin höndin og því næst fæturnir og ég losnaði frá stólnum og svo frá sjálfum mér, og leystist upp. Jóga? Ég fór aftur á bak gegnum lífið og smaug í gegnum gamla daga og þegar glenntir fótleggir móður minnar blöstu við og ég var á leiðinni inn í leggöng hennar, kviknaði ljósið. Og ég skrapp saman og féll ofan í stólinn. Ég kláraði að raka mig, tók rafmagnið af aftur, og settist inn í stofu. 3. Ég var í bílnum þegar ég heyrði að Kurt Cobain hefði skotið sig í hausinn. Það var grenjandi rigning og ég var staddur einhversstaðar í helvíti og þar að auki pirrandi sígarettulaus. Svo pirrandi sígarettulaus að mér datt í hug að stoppa bílinn og prófa að taka smók af pústinu þó það væri ekki nema rétt til að finna fyrir reyk í lungunum. En þorði svo ekki að taka sénsinn á að drepa sjálfan mig fyrir slysni úr sjálfs- morði. En ég var samt áfram staddur einhversstaðar í helvíti og það eru engar sjoppur í helvíti. Eða hvað? Ég byrjaði að velta fyrir mér hvernig væri umhorfs í helvíti en gafst svo fljótlega upp á því og ákvað frekar að einbeita mér að himnaríki. Og þá datt mér í hug dauði maðurinn í kvikmyndinni Subway sem var að drepast í annað sinn en í það skiptið úr sígarettuleysi því hann gat ekki reykt vegna þess að hann hafði ekki lengur efnislíkama og því ekki tekið utan um sígarettu. Og því lengur sem ég hugsaði um kvöl þessa látna manns varð ég ákveðnari í að hætta að reykja áður en ég dæi. Svo fóru spurningar um himnaríki að falla á framrúðuna en áður en ég náði að svara skófu óþreytandi vinnukonurnar þær upp og hentu út í vegarkant. TMM 1997:2 67
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.