Tímarit Máls og menningar - 01.09.1999, Side 121

RITDÓMAR
þess að nokkur sýnileg innri rök séu á
milli þeirra og gefa stundum ábendingar
um framhald sem kemur ekki, persónur
birtast, gera stuttan stans og hverfa spor-
laust, og þótt sagan spinnist utan um til-
raunir Svarts til að bjarga bróður sínum
og fá einhverja uppreisn fyrir það sem
þeir hafa báðir mátt þola, bitnar hefndin
að lokum á allt öðrum en þeim sem í
upphafi komu óréttlætinu af stað. En
þessa lausu enda er fýrst og fremst að
finna í „ævintýrasögunni". Sú hlið verks-
ins sem telja má „raunverulega sögulega
skáldsögu" er af öðru tagi, og þar er að
finna kafla sem eru fýllilega í stíl þeirrar
bókmenntagreinar og lyfta sögunni upp.
Má t.d. nefna lýsinguna á fundum Svarts
og þeirra skötuhjúa Fjalla-Eyvindar og
Höllu: hún sýnir hvaða augum skáld-
sagnahöfúndur getur rennt yfir mannlíf
18. aldar.
Einar Már Jónsson
TMM 1999:3
w w w. m m. 1 s
119