Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.1999, Side 93

Tímarit Máls og menningar - 01.09.1999, Side 93
LEIKHÚSIÐ OG LÍFIÐ hver á fætur öðrum og að lokum froskur, og taðuxi sem lendir svo hægt að það veldur velgju og sorg.25 Þessar lýsingar eru í senn fáránlegar og hlægilegar. Þó að Artaud hafi ekki fjallað mikið um hlátur taldi hann skop og húmor skipta miklu máli sem nokkurskonar lausnaráhrif og verkfæri til fjarlægingar ffá hinum tungu- málsbundna veruleika sem ríkti í leikhúsinu: Það er samt sem áður ekki þar með sagt að þær yfirgefi venjulegar staðreyndir og tilfinningar heldur eru þetta stökkbretti þeirra, á sama hátt og SKOP og NIÐURRIF geta nýst til þess að sætta hlátur og skyn- semisvenjur okkar.26 Þar með viðurkennir hann mátt hlátursins til þess að rífa niður háalvarlegt tungumálið og yfírgefa það sem tjáningarleið, nokkuð sem var honum alltaf ofarlega í huga. Antonin Artaud var byltingarmaður í öllum sínum skrifum. Hann réðist á flest það sem talið var heilagt í leikhúsinu hvort sem það voru leikhúshefðir samtímans eða helstu leikskáld sögunnar. Áhersla hans á aukið vægi þess sem gerir leikhúsið sérstakt kann að virðast öfgakennd og ljóst að þau verk sem hann skildi eftir sig eru gríðarlega erfið í uppsetningu. Artaud var öfga- maður og leið verulega fyrir geðveiki sína. En það er áhugavert til þess að hugsa hversu ótrúleg saga hans er sem dæmi um mörk listar og geðveiki. Ef líf hans væri leikrit skrifað af öðrum en honum sjálfum myndi það án nokk- urs vafa færast frá geðveiki yfir í list. Eða eins og hann skrifaði sjálfur í bréfi til Jean-Louis Barrault, 1935: „Harmleikur á sviði er ekki lengur nóg fýrir mig, ég ætla að flytja hann yfir á líf mitt.“27 En hvað sem um Artaud má segja er ljóst að hann benti með réttu á að stundum mega menn vara sig á virðing- unni fyrir hefðunum í leikhúsi og einbeita sér frekar að því að halda því lif- andi. Það er einmitt sú hugsun sem hefur haft mikil áhrif á marga af þekktustu leikstjórum heims eins og Peter Brook og Jersíj Grotovskíj og á stöðugan rétt á sér. Við gerð þessarar rítgerðar var stuðst við og vísað í eftirfarandi rit: Artaud, Antonin: 1968a, Collected works, I.bindi, ensk þýð.: Victor Corti, John Calder Publis- hers, London. -----: 1968b, Collected works, Il.bindi, ensk þýð.: Victor Corti, John Calder Publishers, London. -----: 1968c, Collected works, IILbindi, ensk þýð.: Victor Corti, John Calder Publishers, London. TMM 1999:3 www.mm.is 91
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.