Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.1999, Page 93

Tímarit Máls og menningar - 01.09.1999, Page 93
LEIKHÚSIÐ OG LÍFIÐ hver á fætur öðrum og að lokum froskur, og taðuxi sem lendir svo hægt að það veldur velgju og sorg.25 Þessar lýsingar eru í senn fáránlegar og hlægilegar. Þó að Artaud hafi ekki fjallað mikið um hlátur taldi hann skop og húmor skipta miklu máli sem nokkurskonar lausnaráhrif og verkfæri til fjarlægingar ffá hinum tungu- málsbundna veruleika sem ríkti í leikhúsinu: Það er samt sem áður ekki þar með sagt að þær yfirgefi venjulegar staðreyndir og tilfinningar heldur eru þetta stökkbretti þeirra, á sama hátt og SKOP og NIÐURRIF geta nýst til þess að sætta hlátur og skyn- semisvenjur okkar.26 Þar með viðurkennir hann mátt hlátursins til þess að rífa niður háalvarlegt tungumálið og yfírgefa það sem tjáningarleið, nokkuð sem var honum alltaf ofarlega í huga. Antonin Artaud var byltingarmaður í öllum sínum skrifum. Hann réðist á flest það sem talið var heilagt í leikhúsinu hvort sem það voru leikhúshefðir samtímans eða helstu leikskáld sögunnar. Áhersla hans á aukið vægi þess sem gerir leikhúsið sérstakt kann að virðast öfgakennd og ljóst að þau verk sem hann skildi eftir sig eru gríðarlega erfið í uppsetningu. Artaud var öfga- maður og leið verulega fyrir geðveiki sína. En það er áhugavert til þess að hugsa hversu ótrúleg saga hans er sem dæmi um mörk listar og geðveiki. Ef líf hans væri leikrit skrifað af öðrum en honum sjálfum myndi það án nokk- urs vafa færast frá geðveiki yfir í list. Eða eins og hann skrifaði sjálfur í bréfi til Jean-Louis Barrault, 1935: „Harmleikur á sviði er ekki lengur nóg fýrir mig, ég ætla að flytja hann yfir á líf mitt.“27 En hvað sem um Artaud má segja er ljóst að hann benti með réttu á að stundum mega menn vara sig á virðing- unni fyrir hefðunum í leikhúsi og einbeita sér frekar að því að halda því lif- andi. Það er einmitt sú hugsun sem hefur haft mikil áhrif á marga af þekktustu leikstjórum heims eins og Peter Brook og Jersíj Grotovskíj og á stöðugan rétt á sér. Við gerð þessarar rítgerðar var stuðst við og vísað í eftirfarandi rit: Artaud, Antonin: 1968a, Collected works, I.bindi, ensk þýð.: Victor Corti, John Calder Publis- hers, London. -----: 1968b, Collected works, Il.bindi, ensk þýð.: Victor Corti, John Calder Publishers, London. -----: 1968c, Collected works, IILbindi, ensk þýð.: Victor Corti, John Calder Publishers, London. TMM 1999:3 www.mm.is 91
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.