Glóðafeykir - 01.11.1974, Page 45

GLÓÐAFEYKIR
45
En yfir því skal andinn hlakka,
að aldrei munt þú, Jón á Bakka,
um ævina rýra ríki þitt.
Fyrr munt þú í frægðarmóði
falla, líkt og Hákon góði,
er hann varði veldi sitt.
Eru ei dýrleg eftirmæli:
aldrei hafa neitt á hæli
hopað lífs í hörðum leik?
Skipa sess með sæmdarmönnum.
Sagt mun verða af þínum grönnum:
„Aldrei móðurmold hann sveik“.
Jón varð léttbrýnn við bragarbótina og blönduðu þeir félagar nú
geði saman. Settist Jón við yrkingar og orti eftirfarandi drápu til
ritara:
Góð er hjá þér bragarbótin,
þótt bölvuð væri undirrótin
af því Bessi að þér laug.
Þú varst fljótur þetta laga,
það er líka allra saga,
að alltaf sterk sé í þér taug.
Bessi þarna brá þér slyngur,
barna var það ekkert glingur,
enda féllstu flatur þá.
Fljótur varstu á fætur rísa.
Fríður hópur kvæðadísa
tungu þinnar tyrfing brá.
Bæsings fagurt blaðið syngur,
í bragastríði ávallt slyngur,
kyndir hugans kyngiglóð.
En aldrei heim að bænum Bakka
borið hafa drenginn rakka
fætur, hér um freraslóð.