Glóðafeykir - 01.11.1974, Blaðsíða 59

GLOÐAFEYKIR
59
húsmennsku á Þorleifsstöðum o. v., en reistu bú á Tyrfingsstöðum
á Kjálka 1916 og bjuggu þar til 1924, þá á Ytri-Kotum í Norðurár-
dal til 1929, en brugðu þá búi og fluttu til Sauðárkr. skömmu síðar.
Arið 1928 var Rögnvaldur skipaður vegaverkstjóri. Sá hann um
gerð og viðhald vega í Blönduhlíð, á Norðurárdal og Öxnadalsheiði,
allt til Bakkasels í Öxnadals. Þá stjórnaði hann og fyrirhleðslum
við Héraðsvötn hjá Vindheimabrekkum og Dalsá í Blönduhlíð. Var
hann verkstjóri í 30 ár, allt til ársloka 1958, Rögnvaldur var ágætur
verkstjóri, mikilvirkur og þó vandvirkur, frábærlega vinsæll af und-
irmönnum sínum, enda völdust löngum til hans úrvalsmenn og
margir hinir sömu ár eftir ár. Naut hann og fullrar virðingar og
vináttu vegamálastjóra, sem taldi hann einn meðal sinna allra beztu
verkstjóra.
Rögnvaldur missti konu sína árið 1964, eftir áratuga vanheilsu.
Sjálfur var hann þrotinn að kröftum síðustu árin og mjög tekin að
förlast sýn. Þrjú eru börn þeirra hjóna: Guðrún, húsfr. og kaupkona
á Siglufirði, gift Ragnari Jóhannessyni, skattstjóra, Árni, bílstj. á
Sauðárkr., kvæntur Jónínu Antonsdóttur, og Ingyeldur, húsfr. á
Sauðárkr., gift Guttormi Óskarssyni, gjaldkera hjá Kaupfél. Skagf.
Rögnvaldur Jónsson var meðalmaður á vöxt og svaraði sér vel,
hvadegur og snöggur í hreyfingum, fjörmaður einstakur og manna
vaskastur við hvað sem var, kappsmaður og duglegur. Hann var fríð-
leiksmaður í sjón, drengilegur á svip og í allri framkomu, geðríkur
nokkuð og stór í stykkjum, hreinskilinn, djarfur og ókvalráður, en
viðkvæmur í lund, hjartahKx og mátti eigi aumt sjá. Hann erfði
marga helztu eðliskosti foreldra sinna.: dugnað og eljusemi, höfð-
ingslund og rausn. Fátæk voru þau hjón framan af árum, þótt úr
rættist nokkuð, er á leið. Og aldrei var svo þröngt í búi, að eigi
nytu gestir höfðinglegra veitinga. Og gestirnir voru margir.
Rögnvaldur verkstjóri var gleðimaður. Hann var hestamaður góð-
ur og stundaði tamningar framan af árum. Vinfengi nokkurt var
með honum og Bakkusi kóngi, bæði fyrr og síðar. Þó urðu samskipti
þeirra aldrei svo náin, að niður kæmi á þeim skyldustörfum, er á
honum hvíldu. Röganvaldur kynntist miklum fjölda manna. Á
langTÍ ævi hlaut hann hvers manns hlýhug og traust.
Jón Jóhannesson, verkam. á Sauðárkr., lézt þ. 30. maí 1967.
Hann var fæddur í Lítlabæ í Eyjafirði fram þ. 21. okt. 1889, sonur
Jóhannesar bónda þar o.v. Randverssonar, bónda í Stóradal1 (sjá bls.
84), Bjarnasonar og konu hans Ólínu Jónsdóttur bónda á Hólum í