Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.09.2005, Qupperneq 13

sá sem heimurinn fær ekki rúmað. Hulan sem um getur í 2. versi er m.ö.o.
algjör. Sá sem ræður öllum hlutum er orðinn bam. Þarna er enn leikið með
andstæðurnar hátign - læging, hula - opinberun. Það var mjög algengt í
miðaldaræðum og ritum um holdgun Guðs sonar að ítreka andstæðurnar
læging - vegsemd. Það kom einnig fram í mörgum Maríuljóðum miðalda að
dregin var á líkan hátt upp myndin af Maríu sem fæddi sjálfan skapara sinn,
andstæður sem Jón Vídalín notar líka í prédikun sinni á boðunardegi
Maríu:5
3. Den aller Welt Kreis nie beschloB,
der liegt in Marien SchoB.
Er ist ein Kindlein worden klein,
der alle Ding’ erhált allein.
Kyrieleis!
í fjórða versi segir að í Jesú Kristi lýsi hið eilífa ljós sem gefur heiminum
nýtt ljós. Þarna er leikið með stef úr Nýja testamentinu og kristinni játningu.
Níkeujátningin segir um Jesú að hann sé „ljós af ljósi“ og í fyrsta kapitula
Jóhannesarguðspjalls er talað um hann sem Orðið sem er líf og ljós mann-
anna og hið sanna ljós er upplýsir hvern mann (Jh 1.4-9). Lífinu í heiminum
er líkt við náttmyrkur en Jesús er Ijósið sem lýsir í þeirri nóttu og gerir
okkur að börnum ljóssins (sbr. Rm 13.12-14; Ef 5.8-14; 1Þ 5.5). Lúther
ítrekar hjálpræðistilganginn. Það erum við sem Drottinn gerir að ljóssins
bömum:
4. Das ewig Licht geht da herein,
gibt der Welt ein’n neuen Schein.
Es leucht’t wohl mitten in der Nacht
und uns des Lichtes Kinder macht.
Kyrieleis!
í fimmta versi leikur Lúther enn að andstæðunum himneskt - jarðneskt,
guðlegt - mannlegt: Það er eilífur sonur Guðs og Guð að eðli til sem gerist
gestur hér á jörðu og leiðir okkur úr eymdadalnum hér og gerir að erfingjum
í himna sal. Áherslan er enn á hjálpræðistilganginn. Guðs sonur leiðir okkur
héðan til sín:
5 Sjá Einar Sigurbjömsson 2001b, einkum s. 168-169 og Einar Sigurbjörnsson 2003, sbr. og Einar Sigur-
bjömsson 200 la.
11