Þjóðmál - 01.09.2009, Síða 65

Þjóðmál HAUST 2009 63
mis jöfnum gerðum skoðanabræðra sinna
og -systra í komm ún istaríkjunum? Eru þeir
samsekir þeim, ýmist vitorðs menn eða sekir
um víta vert gáleysi? Ef glæpsamlegt er að
vera nasisti, er þá ekki líka glæpsamlegt að
vera kommúnisti? Í því sambandi má minna
á, að hvort tveggja, vitorð með glæpum og
vítavert gáleysi, er ætíð siðferðisbrot og
stundum lögbrot, og Íslendingar eru ekki
aðeins í Evrópuráðinu, heldur hafa þeir gerst
aðilar að alþjóðasamþykktum, sem beinast
gegn stríðsglæpum, glæpum gegn friði
og glæpum gegn mannkyni .7 Hér á landi
starfaði öflug kommúnistahreyfing, sem fyrst
varð vart við vet urinn 1918–1919, en gekk
fram í kommúni sta flokki 1930–1938, hafði
undirtökin í Sós íal istaflokknum 1938–1968
7 T . d . hafa Íslendingar skuldbundið sig með lögum nr .
49, 9 . maí 1994, til að aðstoða alþjóðadómstól Sameinuðu
þjóðanna um stríðsglæpi í Júgóslavíu fyrrverandi .
og veruleg ítök í Alþýðubandalaginu allt
til loka þess 1998 . Auðvitað dettur engum
í hug að leiða gamla íslenska kommúnista
fyrir rétt fremur en gamla íslenska nasista .
Þetta er sið ferði legt úrlausnarefni, ekki
verkefni dómstóla . En eðlilegt er í ljósi
ályktunar Evrópu ráðsins frá 2006 að velta
fyrir sér ábyrgð og jafnvel samsekt þeirra
íslensku kommúnista, sem studdu beint
og óbeint stjórnir kommúnistaríkjanna .
Hér verða lögð fram gögn um, að íslenskir
kommúnistar hafi iðulega beitt ofbeldi í því
skyni að ná markmiðum sínum (og með því
gerst brotlegir við lög), að forystumenn þeirra
hafi tekið við fyrirmælum og fjárhagslegum
stuðningi frá einræðisríkjum kommúnista,
að sumir helstu talsmenn þeirra hafi vitað
af kúguninni í þessum ríkjum og að þeir
kommúnistar, sem ekki vissu af henni, hafi
getað vitað af henni, því að nægar upplýs-
ingar voru aðgengilegar um hana .
Fara má fljótt yfir sögu um það ofbeldi,
sem íslenskir kommúnistar gripu stundum
til . Fyrst var Drengsmálið 23 . nóvember
1921, eftir að Ólafur Friðriksson neitaði
að hlýða yfirvöldum um að senda úr
landi erlendan pilt með smitsjúkdóm .
Safnaði hann liði sér til fulltingis, og varð
landstjórnin að sækja piltinn með valdi úr
höndum Ólafs og stuðningsmanna hans .
Hlutu Ólafur og fjórir aðstoðarmenn hans
dóma í Hæstarétti fyrir brot sín .8 Næst má
nefna róstur á bæjarstjórnarfundi í Gúttó
30 . desember 1930, þegar kommúnistar
réðust á lögeglu, sem gætti hússins . Þrír
óróaseggjanna voru handteknir þremur
dögum síðar, og hugðust kommúnistar
samkvæmt skýrslu, sem gerð var úti í Moskvu,
sækja þá með valdi í Hegningarhúsið, en
hurfu frá, eftir að lögreglu hafði borist njósn
af fyrirætlun þeirra . Nokkrir lögregluþjónar
fengu áverka í þessum átökum, en sex
kommúnistar hlutu dóma í Hæstarétti fyrir
8 Hrd. 1920–1924, nr . 10/1922, 277 .–285 . bls .
Einar Olgeirsson var formaður Sósíalistaflokksins
alla hans tíð, 1938–1968, en flokkurinn bauð fram
undir nafni Alþýðubandalagsins frá 1956 . „Við
leggjum kommúnistaflokkinn aldrei niður öðru vísi
en sem herbragð,“ sagði hann við Benjamín Eiríks-
son 1937 .