Skagfirðingabók - 01.01.2016, Qupperneq 22

SKAGFIRÐINGABÓK
22
notaði einungis heilhveiti, aldrei hvítt
hveiti. Þau hjón voru góðvinir Jónasar
Kristjánssonar læknis og voru meðal
stofnfélaga Náttúrulækningafélags Ís-
lands sem stofnað var á Sauðárkróki.
Haraldur var kosinn í fyrstu stjórn
félagsins ásamt Eyþóri Stefánssyni og
Valgard Blöndal auk Jónasar. Guðrún
ræktaði kartöflur og grænmeti bæði í
brekkunni fyrir ofan Erlendarhús við
Lindargötu og í kvenfélagsgörðunum
í Sauðárgili, og Jónas sendi henni
einnig grænmeti eftir að hann fluttist
suður. Hún eldaði góðan mat, hvort
sem var hvunndags eða á hátíðum og
jafnan voru gestir í hádegismat, ef ekki
afgreiðslufólk þá bæði bílstjórar, fólk úr
sveitinni, einhver sem var í heimsókn.
„Kl. 12, nákvæmlega, var versluninni
læst,“ segir Einar Kristinn sem man
þegar stórfjölskyldan var öll á Króknum:
„Þá var hádegisverðurinn tilbúinn.
Stækkað borðstofuborðið var dúklagt
með taudúk og hvít tauservíetta inni í
gamla silfurservíettuhringnum sem var
með fangamarki afa komin á sinn stað
á disknum. Þá sjaldan það gerðist að
servíettan var ekki komin á sinn stað,
beið hann bara þolinmóður þar til
amma hafði rétt honum munnþurrkuna
og hann gat tekið til við að borða. Að
loknu borðhaldi var dúknum rúllað upp
á pappahólk sem efnisstrangar í búðinni
höfðu verið undnir upp á. Við vorum
mörg við borðhaldið. Auk afa, ömmu
og Bjarna, dætra hans og farfuglanna
að vestan, var Magnús ömmubróðir
minn til staðar. Við áttum hljóða stund
undir fréttatímanum. Helst að þögnin
væri rofin með kommenti frá Magnúsi
frænda, svo sem þegar lesið var órímað
ljóð í lok fréttatímans, sem Magnúsi
fannst lítið til koma. Þá hnussaði í gamla
uppfræðaranum.“
Guðrún var trúuð og trúrækin, sótti
kirkju á hátíðum og sat í sóknarnefnd
1958–1970. Um langt árabil skreytti
hún líkkistur fyrir útfarir og oft lagði hún
út fyrir kostnaði sem að því laut; María
dóttir hennar minnist margra ferða
Bjarni Magnússon við smiðju sína í brekkunni
ofan við Lindargötu, reffilega skeggjaður!
Líklega er smiðjan nýreist og ekki búið að taka
til á lóðinni.
María og Bjarni á góðum degi, en ólík eru
leikföngin. Hún með lítinn dúkkuvagn, hann
situr í bílnum góða.