Ráðunautafundur - 15.02.1999, Síða 198

190
7. tafla. Afuröatekjur auk hinna ýmsu kostnaðarliða viö ræktun rýgresis, repju og mergkáls. R=vetrarrýgresi,
F=fóðurmergkái, V=vetrarrepja.
Breyta R F V M.tal P-gildi s.e.d.
Tekjur
Krónur/kg mjólkur11' 65,21 62,20 61,70 62,14 0,307 0,533
Krónur/dag 872 897 862 877 0,664 40,1
Fóöurkostnaður
Kjarnf.kostn./kg mjólkur) 6,45 6,15 6,65 6,42 0,343 0,338
Vfoxgr.kostn./kg mjólkuf1 5,03 4,72 5,26 5,00 0,210 0,309
Vinnukostn./kg mjólkurJ) 1,624 0,797 0,949 1,124 <0,00 1*" 0,080
Fræ og áb.kostn./kg mj. 4,434 2.662 2,476 3,190 <0,00 T“ 0,219
Fóöurkostn./kg mjólkur 17,54 14,32 15,33 15,73 <0,00 T" 0,808
Kjarnf.kostn./dag 97,64 97,64 97,64 97,64 1,000 0,000
Vfoxgr.kostn./dag 59,56 59,23 59,36 59,38 0,892 0,698
Vinnukostn./dag 19,31 9,73 10,48 13,18 7,79 0,562
Fræ og áb.kostn./dag 52,71 32,51 27,33 37,52 <0,00 r* 2,338
Fóðurkostn./dag 229,2 199,1 194,8 207,7 <0,00l‘" 3,25
Tekjur að frádregnum fóðurkostnaói Krónur/kg mjólkur 44,97 47,88 46,36 46,40 0,009' 0,920
Krónur/dag 642 698 667 669 0,376 39,7
a) Miöað er við grundvallarverö mjólkur 63,88 (beingreiðsla 30,09 og afurðastöðvaverð 33,79 þar sem vægi fitu
er 25 og próteins 75%).
b) Miðaö er við að kjf.kg kosti 32,10.
c) Útreikningar Hagþjónustunnar, kgverð þurrefnis af rúlluheyi er 19,21 kr (m.v. sumarið 1998).
d) Tímaskráning liggur bak við vinnu við að plægja, herfa, tína grjót, sá, dreifa áburði og valta. Það tók 14,5
klst/ha að koma rýgresinu niður (raðsáð) og 13,6 klst/ha að koma kálinu niður. Launakostnaður manns miðast
við verðlagsgrundvöll kúabús i júlí 1998, orlof og desemberuppbót eru reiknuð inn í. Tímakaupið er 652,54
kr/klst.
e) Áburðarkostnaður miðast við listaverð frá Áburðarverksmiðjunni vori 1998; 18115 kr/tn af Magna 1 og
21990 kr/tn af Græði 5. Flutningskostnaður er ekki tekinn með. Frækostnaður miðast við verð frá MR vorið
1998; 159 kr/kg af rýgresi, 145 kr/kg af repju og 1140 kr/kg af mergkálinu.
Ekki verður lagt mat á kosti þess að fóðra grænfóður með þessum hætti. Mikil vinna
liggur að baki innifóðruninni og vel verður að takast til við hirðingu grænfóðursins af velli
svo íblöndun jarðvegs verði sem minnst. Þó má benda á að með innifóðrun sparast einhver
vinna við að færa rafstreng, ná í kýmar til mjalta og koma þeim á beitina með innifóðran. Auk
þess nýtist grænfóðrið fullkomlega með þessum hætti. Grænfóður lengir valtímann um ferskt
og gott fóður.
SAMANTEKT
Tilraunir sýna að fóðrun grænfóðurs eykur nyt gripa(2,J'4). Að mörgu er að hyggja hvað varðar
tegundaval. Veðurfar og þar með uppskera skiptir miklu máli um afkomu fóðrunar á fersku
grænfóðri að hausti.
Haustið 1998 var gott á Suðurlandi, vöxtur og þroski káltegundanna vel yfir meðallagi og
rýgresið þokkalegt. Orkuinnihald var svipað milli mismunandi gerða og próteinið mismun-
andi. Átið í magni var minnst á rýgresi sem jafnframt var þurrefnisríkast þannig að munur á
áti í kg þe/dag varð enginn. Afurðirnar voru svipaðar en munurinn felst í ræktuninni þegar
litið er á afurðatekjur að frádregnum fóðurkostnaði. Rýgresi þarf minni áburð en kál-
tegundirnar og sparast þannig áburðarkostnaður við ræktun þess. Fræ fóðurmergkálsins er
dýrt. Uppskerumagnið hefur mest áhrif og því þarf að taka tillit til staðsetningar og staðhátta
grænfóðurakurs. Arfi og kálfluga geta verið vandamál og mikið veltur á veðurfarsþættinum.
Ekki ráðlegt að leyfa ótakmarkaðan aðgang kúa að grænfóðri. í tilrauninni var hlutdeild
þess at' heildarskammtinum um 70% af gróffóðri, kýmar átu vel yfir þörfum og bættu við sig í