Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2016, Qupperneq 69

68
klámi, en það er áberandi að aðallega er um að ræða kvenleikkonur, því
karlar virðast varla til staðar. Þannig endurspeglar dýraklámið annað klám á
nokkuð furðulegan hátt, líkt og hinn mennski karl hafi verið klipptur út og
karldýr af annarri tegund sett inn í staðinn. Konur sjást fyrst og fremst sjúga
getnaðarlimi annarra dýra (aðallega hunda og hesta) eða að láta karldýrin
ríða sér, bæði í leggöng og endaþarm. Einnig er mikið um dýr að sleikja
kynfæri konunnar og jafnvel heilu síðurnar tileinkaðar konum að fá yfir sig
sæðisgusur úr karldýrunum, einna helst hestum. Efnið endurspeglar þannig
annað meginstraumsklám, tæknilega og sjónrænt séð, og stigveldið á milli
ráðandi karlmanns og hlutgerðrar konu, þótt dýrategundin kunni að vera
önnur. En einfaldur samanburður á milli hlutgervingar í meginstraumsk-
lámi og hlutgervingar í dýraklámi gerir efninu ekki nógu góð skil, vegna
þess að slík nálgun lítur framhjá afbrigðileika dýraklámsins og aðdráttar-
aflinu sem liggur þar að baki. Í raun virðist hlutverk dýrsins nánast vera
aukahlutverk og aðalatriðið vera hneykslisgildið, staðfestingin á því að verið
sé að ferðast djúpt ofan í mestu bannhelgi samfélagsins.
Þetta viðhorf kemur skýrt fram í félagsfræðilegri rannsókn Roberts
E. Jenkins og Alexanders R. Thomas frá 2003, gefin út undir titlinum
„Deviance Online: Portrayals of Bestiality on the internet“ árið 2004. Þar
er dýraklám greint út frá sjónarhorni afbrigðilegrar hegðunar og höfundar
segjast hafa valið efnið fyrst og fremst vegna þess að það markar „rof á
félagslegri bannhelgi gagnvart kynferðislegum tengslum við aðrar dýra-
tegundir“.27 Nálgun Jenkins og Thomas snýst því ekki um að skoða hug-
myndafræði dýrhneigðra, þótt könnunin komi stuttlega inn á það, held-
ur frekar hvernig klámið birtist sem menningarkimi á netinu og hvernig
efnið er framreitt og markaðssett fyrir neytendur afbrigðilegs kláms.
Höfundarnir setja dýraklámið í samhengi við samfélagslega uppbyggingu
á netinu, einkum út frá því hvernig samskipti byggja ekki á sömu pers-
ónulegu nánd og í raunveruleikanum, því í vefheimum stendur fólk ekki
lengur augliti til auglitis, heldur á í samskiptum í gegnum ákveðna dulu.
Þetta gerir að verkum að hópar sem ættu afar erfitt með að myndast og
endast í raunveruleikanum geta tekið sig saman á netinu á mun stærri skala
en gæti nokkurn tímann átt sér stað utan þess, því vefurinn tengir saman
27 „A violation of social taboos prohibiting sexual contact with members of another
species.“ Robert E. Jenkins og Alexander R. Thomas, „Deviance Online: Portrayals
of Bestiality on the internet“, Centre for Social Science Research, Oneonta, NY:
State University of New York, 2004, sótt 26. maí 2016 af http://www.oneonta.edu/
academics/ssr/publications/2004/2004Deviance.pdf, bls. 1.
GunnAR ThEodóR EGGERTSSon