Tímarit Máls og menningar - 01.03.2017, Blaðsíða 18

K r i s t í n Ó m a r s d ó t t i r
18 TMM 2017 · 1
kemur alltaf einhver kona að taka af borðinu, sópa gólfið og opna gluggana
til að hleypa vindlareyknum út.
Höfum samt eitt á hreinu í tengslum við hugtökin karl og kona. Það býr
karl í okkur öllum, kona í okkur öllum. Við eigum orðið karlmennska, á
móti kemur orðið kvenleiki. Karlmennska sem hugprýði finnst ekki síður í
konu. Og kvenleikinn býr í öllu góðu fólki, óháð kynfærum. Ekkert er ein-
falt, ekki einu sinni einfeldningurinn.
***
Takk fyrir þetta ágæta svar. Viltu segja mér frá skólagöngunni?
Já – ég var alla tíð fram að menntaskóla algjör fyrirmyndarnemandi, af
ótta við að kennaranum þætti ég ekki gáfaður eða áhugaverður lagði ég mig
fram um að kunna allt námsefnið alltaf. Ég fékk til að mynda tíu í íslensku á
samræmdu prófunum. Kennarinn hljóp á eftir mér um gangana og bar mig
síðan á háhesti inn í skólastofuna, stillti sér upp fyrir framan mig og sagði:
Þú ert sá eini sem fékkst tíu á landinu. Og ég hugsaði: Við erum öll dauða-
dæmd ef ég er sá besti!
Í menntaskóla fór ég á eðlisfræðibraut sem var fáránleg ákvörðun, ég hefði
átt að fara á málabraut. Þar stóð ég mig ágætlega en síður í fögum sem mér
fundust leiðinleg. Á sama tíma lærði ég á jazzgítar, var í leikfélagi skólans
Herranótt, var að skrifa og gera svo margt, svo fór ég í lögfræði.
Ég virðist oft taka ákvarðanir sem þjóna ekki hagsmunum mínum. Það
var sagt að lögfræðin væri praktísk en mér hefur alltaf þótt það ópraktíska
praktískara. Ég hef eiginlega bara unnið fyrir mér sem skapandi listamaður,
við að semja lög eða skrifa bækur, þýða og búa til hugmyndir fyrir aðra. Það
sem er praktískt er að rækta hæfileikana.
Aha – akkúrat.
Svo er ég með próf í ritlist frá Háskóla Ísland og Middlesex-háskólanum í
London. Í ritlistinni drakk ég í mig meira af bjór en visku og eltist meira við
stelpur en góð söguefni, en ég kynntist góðu fólki.
Á íslensku heitir Creative Writing ritlist, sem mér fannst alltaf óþarflega
hátimbrað og pempíulegt heiti. Nú er að komast hefð á orðið; fyrst skildi
það enginn. Fólk hélt að nemendur í ritlist legðu stund á eins konar
skrautskrift: þetta væri praktískt nám fyrir þá sem vildu hanna glæsileg
tækifæriskort (Gleðileg jól!) eða eiga flottustu undirskriftina í Gestabókinni
í fermingarveislum. Þá velti ég fyrir mér hvort orðasamsetningin skapandi
skrif væri skárra? En það er of takmarkandi. Eina leiðin til að læra að skrifa
er að loka sig af, lesa og skrifa árum saman. Maður þarf að stunda apandi
skrif: herma eftir öðrum, breytast einn daginn í Dostojevskí, þann næsta í
Skáld-Rósu. Maður þarf að stunda gapandi skrif: verða yfir sig ástfanginn af
veröldinni og gapa yfir undrum hennar (og grimmd). Maður þarf að stunda