Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.2017, Blaðsíða 78

Tímarit Máls og menningar - 01.03.2017, Blaðsíða 78
M i c h e l H o u e l l e b e c q 78 TMM 2017 · 1 um þau takmörk og áhyggjur sem geta falist í því að vera hluti af tilteknum þjóðfélagshópi. Þeir voru sem sagt frjálsir menn. Og frelsi þeirra var frelsandi. Það er þeim að þakka að staða franskra menningarvita hefur gerbreyst, svo mikið að þeir hafa ekki enn áttað sig almennilega á því: þeir eru frjálsir. Þeir eru frjálsir vegna þess að þeir eru lausir undan oki vinstrimennsk unnar. Og þeir eru líka frjálsir vegna þess að þeir eru ekki eins háðir, eða minna en áður, þeirri hrifningu á hinum svokölluðu miklu hugsuðum síðustu aldar, nánast dáleiðslu, sem íþyngdi fyrirrennurum þeirra. Með öðrum orðum, heilögu kýrnar eru dauðar. Sá fyrsti sem hætti að byrgja mönnum sýn og takmarka hugsun var Marx. Nokkuð langur tími leið þar til Fraud fór á eftir honum í þá gröf. Það hefur ekki alveg gerst enn með Nietzsche en ég bind miklar vonir við að það gerist bráðlega. (Varðandi þetta verð ég satt að segja að undirstrika að ég var algerlega ósam mála þessum tveimur félögum mínum varðandi hann, en þeir báru mikla virðingu fyrir Nietzsche allt til hinstu stundar. Því fer fjarri með mig.) Það er ekki hægt að segja, og ég legg alveg sérstaka áherslu á það, að franskir menningarvitar hafi „frelsað sig“: sannleikurinn er sá að það vorum við sem frelsuðum þá, við losuðum þá úr viðjunum og ég er nokkuð stoltur af því að hafa, við hlið Philippes Muray og Maurice Dantec, átt minn þátt í þeirri vinnu. Enginn okkar þriggja var að mínum dómi í raun og veru það sem mætti kalla mikill hugsuður. Við vorum sennilega of miklir listamenn til að geta talist vera það. En við frelsuðum hugsunina. Nú er það undir menn ingarvitunum komið að fara að hugsa og þeir geta farið að hugsa eitt- hvað nýtt, vonandi gera þeir það. Verðlaun þessi eru veitt í minningu þýska blaðamannsins og ritgerðahöfundar- ins Frank Schirrmacher (1959–2014). Þau voru fyrst veitt í fyrra, 2015, og þá fékk þau Hans Magnus Enzensberger. Michel Houellebecq er því annar höfundurinn sem hlýtur þau. Ávarpið er birt með góðfúslegu leyfi höfundar.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.