Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.2017, Blaðsíða 70

Tímarit Máls og menningar - 01.03.2017, Blaðsíða 70
M i c h e l H o u e l l e b e c q 70 TMM 2017 · 1 gaf sig fyrst í Frakklandi, það man ég vel, þegar Guillaume Dustan lést árið 2005. Hatur þess baráttufólks sem myndar hreyfinguna Act Up sefaðist ekkert við andlát hans og sumt af því hikaði ekkert við að ráðast á hann í blöðunum strax daginn eftir að hann lést. Það sama gerðist fyrr á þessu ári þegar Maurice Dantec lést. Og þegar kemur að mér verður það enn verra, það er alveg hægt að spá því. Margir franskir blaðamenn koma til með að fagna dauða mínum ákaft. Og ég hefði svosem ekkert á móti því að horfa upp á sum frönsk dagblöð fara á hausinn. En það er lítil von til þess því dagblöð í Frakklandi njóta stuðnings hins opinbera, sem mér finnst raunar vera einhver óréttlætanlegustu og hneykslanlegustu ríkisútgjöldin í því landi. En það er þó ekki alveg útilokað vegna þess að sum dagblaðanna hafa misst gríðarmarga lesendur undanfarin ár. Allir vinstrisinnuðu fjölmiðlarnir, það er að segja velflestir fjölmiðlar í Frakklandi, berjast í bökkum vegna þess hve mjög lesendum hefur fækkað. Almennt séð er vinstristefnan í Frakklandi augljóslega að geispa golunni og sú þróun hefur orðið enn hraðari eftir að François Hollande komst til valda. Þetta er meginástæðan fyrir því að vinstrið er orðið svona harðskeytt og grimmt. Þetta er gamla sagan um dýrið sem lent hefur í gildru, er dauðvona og verður ansi hættulegt. Nú er sennilega nauðsynlegt að útskýra aðeins hvað það er sem tilvist mín og vinsældir bóka minna ógnar, og það svo mjög að sumir óska þess í raun og veru að ég deyi. Í þessu sambandi er oft gripið til hugtaksins „pólitískur rétttrúnaður“ en þess í stað langar mig að stinga upp á hugtaki sem er aðeins öðruvísi, það sem ég kalla „nýja framfarahyggju“. Nýja framfarahyggjan var einna best og ítarlegast útskýrð árið 2002 þegar Daniel Lindenberg sendi frá sér litla bók, rúmlega sjötíu blaðsíður að lengd, sem nefnist „Áminning“ og undirtitillinn er „Úttekt á nýja afturhaldinu“. Ég var meðal þeirra sem var borinn sökum í bókinni sem einn helsti „nýi afturhaldssinninn“. Mér fannst þetta fremur undarlegur undirtitill á sínum tíma. Ég hafði á tilfinningunni að höfundurinn væri með þessu að segja að „nýju aftur- haldssinnarnir“ hefðu gert sig seka um að koma með ádeilu. En einhvern veginn fannst mér að það væri ég sem væri að fá á mig ádeilu og að með þessu væri verið að segja: „Þú gleymdir að vera vinstrisinnaður, athugaðu að þú getur enn tekið þig á.“ Þessi bók var svo endurútgefin í ársbyrjun 2016. Á kápunni er rauður borði og á honum stendur: „Ritgerð sem varar okkur við“, og í henni er „áður óbirtur eftirmáli“ eftir höfundinn sem er ansi drjúgur með sjálfan sig eins og fram kemur í eftirfarandi tilvitnun. „Þær voru alveg ótrúlegar, árásirnar sem þessi bók sem sumir kölluðu „kver“ varð fyrir þegar hún kom út árið 2002. Síðan hefur talsvert vatn runnið til sjávar. Tilgáturnar sem ég setti fram á sínum tíma þrátt fyrir almennar efasemdir í minn garð hafa þó reynst réttar. Þeir sem kölluðu mig „rannsóknarréttardómara“ eða „bullukoll“ eru
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.