Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1970, Síða 118

1970
— 116 —
hver á tímabilinu 1—7 mánuðum eftir bólusetninguna 1962, sýndu 99%
mótefnasvörun. Þremur árum seinna hafði nær engin breyting orðið á
magni mótefnanna í 170 manns, sem í náðist í þriðju mælinguna, ef
borið var saman við magn mótefna, sem fannst 6—7 mánuðum eftir
bólusetninguna. Á fyrstu 6—7 mánuðunum féll magn mótefna um helm-
ing hjá flestum (t. d. úr 320 í 160). Ending þessara mótefna er því
afar svipuð endingu mótefna eftir eðlilega mislingasýkingu, og sú er
reynsla flestra, sem mælt hafa mótefni eftir Ender’s Edmonston B-
mislingabóluefni. Flestar þær mælingar eru þó gerðar í þjóðfélögum,
þar sem eðlileg mislingasmitun er alltaf möguleg. Hér voru engir mis-
lingar á ferð tvö seinni árin eftir bólusetninguna, þ. e. á árunum 1964
og 1965.
Framleiðendur Ender’s Edmonston B-stofnsins voru ekki ánægðir
með þær aukaverkanir, sem hann hafði. Hár hiti, höfuðverkur, vöðva-
verkir og stundum útbrot voru algengir fylgifiskar, þegar bólusett var
með Ender’s Edmonston B. Stundum var reynt að draga úr þessum
aukaverkunum með því að gefa lítinn skammt af gammaglóbúlíni
jafnframt bólusetningunni, en slíkt er seinlegt og dýrt og þykir ekki
æskilegt til frambúðar. Því var haldið áfram að veikla mislingaveiruna,
unz frarn kom svonefndur Schwartz-stofn, sem virtist allgóður mótefna-
vaki og hefur litlar aukaverkanir, töluvert minni en Ender’s Edmon-
ston B -f- gammaglóbúlín. Schwa,rtz-stofninn er alltaf gefinn án gamma-
glóbúlíns og hefur oft gengið undir nafninu lirugen, þegar hann er kom-
inn á markað sem bóluefni.
Árið 1965 voru nokkur hundruð skammtar af lirugeni notaðir í fulh
orðið fólk á Egilsstöðum og nærliggjandi sveitum og í Suður-Þing-
eyjarsýslu og reynt að fylgjast með bólusetningunni bæði með tilliti
til aukaverkana og mótefnamyndunar. Aukaverkanir voru greinilega
minni en 1962, og af 200 manns, sem athugaðir voru með tilliti til mót-
efnamyndunar, var enginn neikvæður, og verulegt magn mótefna hafði
myndazt í flestum. Enn er þó ósvarað þeirri mikilvægu spurningu, hvort
mótefnin eftir þetta veiklaða Schwartz-bóluefni endist eins og mótefni
eftir eðlilega mislingasýkingu eða eftir bólusetningu með Ender’s Ed-
monston B-bóluefni. Árið 1970 var því gerð athugun á fyrstu hópunum,
sem bólusettir voru í Egilsstaðahéruðum og Mývatnssveit. Voru þá liðin
fimm ár, síðan þetta fólk hafði fengið lirugen og verið athugað fyrir
mislingamótefnum. í þessari athugun náðist í 68 manns, sem athugaðir
voru eftir bólusetninguna 1965. Af þeim hópi höfðu 16 manns lent í ná-
grenni við mislingasmit, þannig að þeir töldu sig hafa verið í beinni
smithættu. Enginn hafði veikzt. Voru um fjögur ár liðin frá bólusetn-