Studia Islandica - 01.06.1941, Blaðsíða 93
91
einnig havenet (þessi orðmynd kemur enn fyrir í nor-
mönnsku): háfnet.
hune „siglutré“ (á 12. öld): húnn.
itague „taug á rá“, einnig étague (12. öld utage, hutage):
seinni hlutinn taug (fyrri hlutinn óviss).
jaumiére „stýrisgat" (17. öld), dregið af jaume, heaume
„stýrisár, stýri“: hjalm (sbr. hjalmunvqlr).
matelot (14. öld), í miðfrö. einnig matenot: mqtunautr
(sbr. bls. 97).
ris í merkingunni „rif í segli“ (12. öld): rif (myndin ris
með s úr fleirt., sbr. elzta dæmið: a deus ris).
tille í merkingunni „öldustokkur“ (18. öld): þilja (eða
miðháþ. tille „skipsþilfar“, sem er komið úr norr. þilja).
önnur orð eru:
barat „svik“, dregið af ffrö. barate „orustugnýr“ og bara-
ter „eiga í höggi við“: barátta (barat í merkingunni
„svik“ hefir blandazt saman við bretónsku barad „svik“,
en rótin í þessu orði er algeng í keltneskum málum).
bruman (16. öld) „tengdasonur, brúðgumi“: brúð(ar)-
maðr.
duvet „dúnfjöður“ (14. öld), dregið af ffrö. dum, dun
(þessi mynd enn til í normönnsku): dúnn (m í dum
vegna áhrifa frá plume); til er enn myndin dumet (frá
16. öld), sem er notuð vestanlands og í miðju Frakk-
landi (dumet hefir orðið duvet af einhverjum ástæð-
um).
élingue í merkingunni „slöngva“, úr ffrö. eslinguer:
slyngva.
fléche í merkingunni „flesksíða“ (13. öld), í normönnsku
ennþá flique „kjötsneið, brauðsneið“: úr flikki.
gaber „erta, gera að gamni sínu“ (12. öld), ffrö. „gab“
gabb, háð: gabba og gabb.
galet „kísill, möl“ (12. öld), einnig „hnullungur“ (sbr. jeu
á la galine), dregið af gal, gau í normönnsku „steinn,
kísill“: valr „kringlóttur“.