Studia Islandica - 01.06.1941, Blaðsíða 21

19
og Kína og fleiri landa. Samdi hann ævisögu sína, sem er
geymd í Landsbókasafni (1583, 4°), en dr. Páll E. Ólason
hefir snúið á dönsku, og var hún gefin út 1918.1) Á þessum
ferðum sínum kom hann til Bordeaux á Frakklandi (er
hann nefnir Pardo eða Pardeux). Var hann matsveinn á
skipi, er sótti þangað vín, brennivín og kaffi. Á annarri
sjóferð sinni lenti hann 1 hrakningum í Ermarsundi og
var þá á skipi með timburfarm frá Noregi. Minnist hann
á La Flotte, sem er á eynni Ré, en þaðan komst hann aftur
til Bordeaux og síðan til Blaye við Garonne, sem er
nokkuru norðar en Bordeaux. Kveðst hann hafa fengið nóg
af brennivíni og ávöxtum í Frakklandi. Ekki er kunnugt,
af hverjum ástæðum Árni yfirgaf jörð sína og heimili og
lagðist út um áratugi.
Það er ekki fyrr en á 19. öld og einkum á síðustu 20—30
árum, að íslenzkir menntamenn hafa margir lagt leið sína
til Frakklands og stundað þar nám. Þeir félagar, Paul
Gaimard, Marmier o. fl., er ferðuðust um ísland á árun-
um 1835—36 (sjá næsta kafla), fengu því til leiðar kom-
ið, að franska stjórnin kostaði ungan íslending til náms
í Frakklandi. Fyrir valinu varð GuSmundur Theodór Sí-
vertsen, er fór með Gaimard. Stundaði hann læknanám,
lauk prófi og andaðist ungur í Algier.2) Hann var sonur
Bjarna Sívertsens riddara.
Meðal nafnkunnra íslendinga á 19. öld, er komu til
Frakklands, voru þeir síra Tómas Sæmundsson (1807—
1841), Grímur Thomsen skáld (1820—1896) og Ólafur
Gunnlaugsson. — Tómas Sæmundsson kom til Parísar á
heimleið frá hinni löngu Suðurlandaferð sinni í nóv. 1833
og var þar fram í maímánuð 1834. En lítið sem ekkert er
1) En islandsk Eventyrer Arni Magnussons Optegnelser. Köben-
havn 1918 (= Memoirer og Breve udg. af Jul. Clausen og P. Fr. Rist,
XXVIII).
2) Sbr. rit Klemensar Jónssonar: Saga Reykjavikur I—II,
Reykjavík 1929, og Dægradvöl Ben. Gröndals, Reykjavik 1923,
bls. 27.
2*