Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2012, Side 47

Plíníus íslands
Vellenekvæði
Viðdrag: dalanna byggðir duldra manna,
Væri eg ein vellene drjúg mun þeirra hrúga,
skyldi eg náttina þá, sumardaginn fljúga,
mœtti eg því ná, sumardaginn fljúga.
sumardaginn fljúga,
sumardaginn fljúga. Mundi eg hitta hnossir á, væri eg ein vellene,
Osk eg vildi eiga þá, þar Hyper geymir Physieá,
væri eg ein vellene skyldi eg náttina þá,
að eg hitti trúskap á, svo að ei hverfi sjónum frá,
skyldi eg náttina þá segi eg það viskuna drjúga,
mundi eg þeim flýja frá, sumardaginn fljúga,
sem falsa svíkja og Ijúga, sumardaginn fljúga.
sumardaginn fljúga,
sumardaginn fljúga. Vinbekk góðan vildi eg fá, væri eg ein vellene,
Vildi vel það lukkan ljá, vænt að setja húsið hjá,
væri eg ein vellene, skyldi eg náttina þá,
lífstein mundi eg sækja þá, svo einginn mætti ýta sjá,
skyldi eg náttina þá, né af mér nokkuð ljúga,
lystugur þækti líka sá, sumardaginn fljúga,
sem loptið mætti fljúga, sumardaginn fljúga.
sumardaginn fljúga, í meinleysi eg mætti þá, væri eg ein vellene,
sumardaginn fljúga.
Island mundi eg allra fyrst, minnast Drottins dóma á,
væri eg ein vellene, skyldi eg náttina þá,
umskoða með spektar list, svo heyrði eg einga heimsins þrá,
skyldi eg náttina þá, né hrynur til manna múga,
héröðin bæði innst og yst, sumardaginn fljúga,
einnig dalina drjúga, sumardaginn fljúga.
sumardaginn fljúga,
sumardaginn fljúga. Úr kvœðasafni i handritinu Lbs. 2131,4to, sem kom úrsafni Sigmundar Long, og ritað
Merkur og auðnir mætti kanna, var í Winnipeg 1894. / Tölvusett af Einari
væri eg en vellene, G. Péturssyni.
og meginlandið óbyggðanna,
skyldi eg náttina þá, Eg hefi hvergi fundið orðið ,, vellene “ á prenti, en giska á að það eigi við spóa.
45