Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2012, Side 108

Múlaþing
Framhald Ræningjaskoru. Ljósm. HG.
Um þá segir Ásmundur á Bjargi:39
Þá höfðu Seleyingar þrjá steina til að reyna
krafta sína á og nefndu þá Hrútinn, Ana
og Lambið. Mjög voru þeir misjafnir að
þyngd og ólíkir að lögun. Lambið munu
allir eða flestir hafa getað látið vatn renna
undir. Það var talinn vel meðalmaður að
kröftum, sem gat tekið Ána upp á hné sér.
En þeir voru fáir, sem gátu hrósað sér af því
að lyfta Hrússa, og enn færri, sem komu
honum á hné sér, enda var hann alls staðar
afsleppur og eflaust nokkur hundruð pund
að þyngd.
Aflraunasteinarnir fundust ekki við rannsókn
okkar og eru sennilega löngu horfnir í haftð.
Minnir það á þá geigvænlegu krafta sem búa
í briminu sem tætist sundur á Seley og kastar
þar upp ógnarbjörgum eins og þekkt dæmi er
um sem hér skal greina.
39 Ásmundur Helgason. Á sjó og landi, s. 199.
Geir Hólm segir á minnisblaði til mín eftir-
farandi:40
Á þeim tíma sem ég var við dúntekju í
Seley vorið 1976 sá ég ásamt öðrum að í
stórviðrum vetrarins hafði sjórinn brotið
stórt skarð inn í klappimar syðst á eynni
og stærsta stykkið lá langt inni á sléttum
klöppunum. Við slógum lauslega máli á
bjargið og töldum líklegt að það mundi
vera um 30 tonn og voru djúpar rákir í
slóðinni frá upphaflegum stað.... Nokkmm
árum síðar var bjargið horfið og var hægt
að rekja slóðina til vesturs ofan í Syðstu-
höfn. Vom djúpar rispur ofan i bergið sem
sýndu glöggt leiðina sem það hafði ferðast
á leið eftir nær sléttum klöppunum, en þeim
hallar verulega til vesturs. Þegar maður
er staddur i eynni í venjulegu veðri, hvað
þá á góðviðrisdögum, þá finnst manni að
svona hlutir geti ekki gerst.
40 Geir Hólm. Minnisblað sent HG, 3. okt. 2011.
106