Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2012, Qupperneq 125

Flugslysið á Valahjalla
líkin til sjávar. Þaðan voru líkin flutt á hinum brezka varðbáti til
Reyðarijarðar og jarðsungin þar í nótt með hemaðarlegri viðhöfn.
Lík þau, sem þarna fundust voru eins og áður er sagt 3 að
tölu. Er mér tjáð að Bretar hafi fundið á þeim jámkrossa og skjöl
er sýnt hafi, að flugvélin kom frá Noregi. Tryggvi Eiríksson fann
peningaveski laust skammt ffá líknu er niðri á hjallanum lá. í því
voru norskir peningaseðlar. Veski þetta ásamt peningaseðlum tóku
Bretar í sínar vörzlur. Einnig hafa þeir látið greipar sópa um alla
smáhluti, er þeim hefir þótt einhvers virði að ná í.
Ég tel engan efa leika á því, að flugvél sú, er hér hefír farizt,
hefur verið þýzk. I fyrsta lagi munu skjöl þau er á eða hjá líkunum
fundust bera vitni um það að menn þessir hafí verið þýzkir en
skjöl þessi hefi ég ekki séð sjálfur. A stéli flugvélarinnar er haka-
kross. A lendingarhjóli hennar stendur orðið Continental og orðið
Deutches Fabrikat og á ensku og frönsku orð sömu merkingar.
Stálhjálmur er á hjallanum liggur er með hakakrossi og ýmislegt
fleira ber að sama brunni, t.d. fannst í járnkassa ásamt ýmsum
gúmmíviðgerðaráhöldum ósködduð lítil þrístrend flaska óátekin
með smelltum tappa. A merkimiða flöskunnar stóðu orðin Wein-
brand og ýmislegt fleira á þýsku. Flösku þessa tóku Bretar í sínar
vörzlur og er ég hafði skýrt fyrir þeim (með því að enginn hinna
brezku manna er í förinni voru skildu þýzku) hvað í flöskunni væri,
opnuðu þeir flöskuna og dreyptu á víninu. Til þess að sagan sé sögð eins og hún gekk er rétt að
geta þess, að ég dreypti einnig lítillega á víni þessu og fannst mér það líkast mjög lélegu konjaki.
í morgun kom á minn fund fréttaritari útvarpsins séra Stefán Bjömsson og spurði tíðinda af
atburði þessum. Tjáði ég honum hið ljósasta það er ég vissi. Er ég sat að snæðingi um hádegis-
bilið í dag kvaddi dyra hjá mér brezkur hermaður sem mun vera í svonefndu „Civil Service“
og krafði mig sagna um það, hvort ég hefði leyft birtingu fregna af flugslysi þessu. Tjáði hann
mér að mér hefði á borið að leita leyfls brezkra yfírvalda á Reyðarfirði til að láta birta nokkrar
fréttir um flugslysið. Krafðist hann þess að ég stanzaði birtingu fregna af flugslysinu. Ég tjáði
manni þessum, að mér væri eigi kunnugt um nein íslenzk lagafyrirmæli, er veittu mér rétt til að
stanza birtingu slíkra frétta. í fréttaskeytinu til útvarpsins stæði eigi annað en það, sem flestir,
er komið hefðu á slysstaðinn og nú væru orðnir æði margir, vissu. Ég væri embættismaður
hins sjálfstæða íslenska ríkis og mér væru gersamlega óviðkomandi fyrirskipanir hemaðaryfir-
valda á Reyðarfírði. Hins vegar væri ég reiðubúinn til alls friðsamlegs samkomulags við brezk
hernaðaryfirvöld en við fyrirskipunum frá þeim um embættisstörf eða persónufrelsi mitt tæki
ég ekki. Flvarf maður þessi á braut að þessu samtali loknu og hefí ég eigi af máli þessu frétt af
Breta hálfu nú þegar dagur er að kvöldi kominn.
Ég vil að lokum geta þess, að það hefir alloft komið upp ýmiskonar skoðanamunur milli
mín og hins brezka setuliðs en vegna prúðrar framkomu flestra brezkra yfírmanna hafa engir
alvarlegir árekstrar orðið hér í sýslunni, sem eigi hafa jafnazt.
Lúðvík Ingvarsson
sign
Lúðvík Jón Ingvarsson (1912-
2011). Refsidómari á Islandi á
þjóðveldistimanum,fœddur á Nesi
í Norðfirði. Foreldrar Ingvar
Pálmason utvegsbóndi þar og
síðar alþingismaður og Margreát
Finnsdóttir. Sýslumaður Suður-
Múlasýslu 1939-1960, undan-
tekningin eru árin 1943-1946 er
hann fékk leyfi frá störfum.
123