Bibliotheca Arnamagnæana - 01.12.1957, Side 39

37
ei øks i handa, er nemnt sist, endå han lyt ha hatt øksa alt med det same
han for opp. Men då utf. av K-g skal retta på dette, kjem han i skade for
å skjemma den syntaktiske samanhengen. Orda ok hefir øxi i hendi
sprengjer hleypr Oddr undan bordi frå det tilhøyrande at honum Ospaki,
og ok hefir etc. er skilt frå ok bidr etc. Reint logisk er det elles eit
spørsmål om skipnaden i K-g representerer nokor betring. For dei tilstade-
verande måtte det at O. sprang fram mot Osp., vera den fyrste dominer-
ande sanseopplevinga, og det at han hadde ei øks, det neste dei la merke
til. - 1628-29 annathvårt —sitt K. Anakoluti. Cederschiold meinte andre
alternativet var utelati i aposiopesis23. Men noko medviti kunstgrep
har vi knapt å gjera med her. — 172-4’ 13-15, 23-25 eigi-----taka M, JS,
pegar-----starf K. I K-g er Osp. sint og gjev kjenslene sine luft. I M-g
er han framleies den håle og hyklande som vel veit å styra seg og løyner
fiendskapen under ei blid maske. Dette høver hest med Osp.s karakter elles
i soga. Jfr. s. 149 f. I samtalen mellom 6sp. og Vali seinare i dette kapitelet
kjem det til å byrja med siett ikkje fram at Dsp. reknar seg for å vera til
uvens med O. Også det harmonerer hest med M-g her. — 1727-29 Oddr
----starfit K. Denne replikken kjem på uhøveleg stad. Han er svar på
replikken til Osp. like framanfor, men skild frå den av fråsegna om god-
ordsoverlatinga. Overlating av godord var ei så høgtidleg sak at ho ikkje
kunne skje så å seia en passant mellom to replikkar i ein samtale24. Fram-
stellinga i M-g, der overlatinga fylgjer etter samtalen, er den einaste
naturlege. Denne sluttreplikken til O. i K-g er utan tvil eit innskot av
same slag som innskotet ovanfor i K 1622-25. - 176’17 Orda gerisk fatt
med peim kan henda utelatne her i K-g av di dei i K-g alt er nytta ovanfor
; 162i-22. _ 177-8,18 i grunar menn etc. kunne ein freistast til å meina
at M-g har ei liknande unaudsynleg forklåring som den vi møtte i K-g
1621-25. Men ; grunar-------komask har vi ikkje beinveges forklåring av
sogemannen, slik som i K-g 162i-25, men indirekte framstelling ved hjelp
av kva folk trudde. Slik indirekte framstellingsteknikk er elles det vanlege
i soga25. - 179’2°-2i Uklår er setninga at hann-----komask M, JS. Ceder-
23 Utg. 1874 s. 19.
24 Sal av godord var eit av dei fire slag sal som var ulovlege utan vitnes nærvere
(Grdg. Ib 75). Også der godordet har vorti overlati utan at der var tale om sal,
har overlatinga sikkert vori høgtidleg og vitnefast (jfr. Gråg. Ia 141).
“ Jfr. t. d. 2’2"13,!6 2s, 810"15,26"28, 145, og andre døme som er opprekna ovanfor i
merkn. 22.
%