Bibliotheca Arnamagnæana - 01.12.1957, Síða 81

79
form i dette ordet i samtalen med Gell. i 551.) I K-g kunne ein ha venta
eit jiér framføre bandamenn. K-t er her meir ordrik enn M-t. Utf. av K-g
har kan henda tykt han måtte forklåra knepet litt nøgnare. - 4822 fgkkina
K er sjølvsagt pengegåva. — 4814>30 næstr M, næst K. Her kan ikkje
vera tenkt på ættesamband. Rett nok er Herm., som Eg. nemner fyrst,
den som står Eg. nærast også når det gjeld tengdir. Mor til Eg. var ver-
syster til Herm. Men i 559 seier Gell. at Eg. er mer næstr, endå både
Skegg-Broddi og Jårnskeggi som tengdamenn står honom nærare enn Eg.
(jfr. s. 64-65). Med næstr må vera tenkt på fråstandet mellom bustadene
til hovdingane. Om Eg. skulle fara frå Borg til ein av dei hine sambands-
felagane, var det stuttast til Gilsbakki, dinest til Helgafell. — 4811’30 ok
er illa med okkr M, en }>6 mun------til kjosa K. M-g meir uttrykksfull og
gjev grunnen til at Eg. ikkje vil ha Herm. med seg. Utf. av K-g har ikkje
nytta dei orda vi har i M-g, vel av di han alt har brukt dei opp tidlegare,
i 4621, i litt omlaga form. - 4831 Porkelsson K. Truleg føregripi her.
Det høver betre at Gell. vert nemnd med sitt fulle namn i 499, der den
serskilde bolken om han tek til. - 4813_14>28 Orda f>vi at gllum-------l>ér
einum M svarar til en gllum unna-------nema pér i K-t, der setninga kjem
for tidleg. Ærendet til desse orda er ikkje så mykje å gjeva uttrykk for
generell mothug mot hovdingane som å få fram Of.s sterke mothug mot
nett den hovdingen som Eg. peikar ut. Difor høver det hest at Of. seier
dette etter at den andre hovdingen er utpeika, slik M-t har det. I sam-
talen med Gell. nedanfor, i 559_12>30-31, ser vi og at Of. i båe gjerder
målber mothugen sin mot den hovdingen som vert utpeika, fyrst etter at
han er nemnd. At det er M-g, og ikkje K-g, som representerer det opp-
havlege i utforminga her, får elles stadfesting av K-t framanfor i 4720-22,
der M’s form er føregripen (jfr. til 4720~22 s. 77-78). - 4814~10 en hafa
mun hann------ovirding M. Med desse orda skaper Of. von hjå Eg. om at
han vil kunna få Gell. med seg, og får derved Eg. til å taka den endelege
avgjerda. Orda er så viktige for den psykologiske utviklinga, at det er
grunn til å tru dei er opphavlege. Omtalen av vit er i K flytta til 553 2. -
4810-18 ega vm------gørdina M. Ein parallell til dette nedanfor i samtalen
med Gell. i M-g 5513"14. Men desse orda i 4816~18 inneheld ikkje herre
ei bindande utforming av avtalen, men og ei ny presisering av avtale-
vilkåra. Ovanfor, i 481, tala Of. meir uklårt om å stilla forliksavtalen.
No når Eg.s motstand er overvunni, seier han beint fram at Eg. skal
minnka gørdina. Denne nyansen i Of.s diplomati er kvorven i K-g. -
48 3 3 en féit sé hér eptir K. Eit uturvande tillegg av Of. då pengane alt