Bibliotheca Arnamagnæana - 01.12.1957, Qupperneq 85

83
til å leia tanken inn på rettssaka. Men han har fått ei slik form at han
samstundes orsakar Gell. for at han er med. Dette skulle ein tru heller
måtte vera eigna til å styrkja motstandet hjå Gell. I røynda er denne
replikken føregripen frå 6f.s tale til sambandsfelagane etterpå (6015-16).
På denne siste staden finst noko tilsvarande i båe gjerder, og der høver
det psykologisk sett godt å finna orsakingar for Gell.s fégirni. - 5228-30
Ofeigr scgir: Forvitni---seg :nér K. Det skulle ikkje vera noko i vegen
for at dette kunne vera opphavleg. Men då utf. av K-g også elles blandar
saman samtalane med Eg. og Gell., ligg det nær å tru at det er forma etter
4312-15, _ 531-2 en Jxgflj- låtit--ci landinu M, jfr. 626. — 533 Gellir
spurdi----verda M. Dette spørsmålet av Gell. vantar i K-t. Men ved det
har replikken til Of. der på denne staden vorti samansett av to delar som
ikkje har tydeleg assosiativ samanheng. - 535 eigi M. Jfr. s. 219-220. -
5320-21 0£ mun — Igndum K. Dette er innkomi på unaturleg stad, burde
sjølvsagt koma etter omtalen av O.s strandhogg på Island nedanfor. Orda
har parallellar i K-g i samtalen med Eg. 4530-31 og i (5f.s råd 3920-21. -
5322-23 Gellir segir-----segir hann K. Vi får her ikkje vita kva Gell.
tenkjer på når han seier det er eigi illa i sumu lagi. Men samanhengen
vert klår når ein ser at dette er forma etter samtalen med Eg. i M-g 463-8.
Utf. av K-g har i tankeløysa byrja å leggja liknande ord i munnen på Gell.
som han før har lesi om Eg., men då ikkje brydd seg med å taka med.
Kan henda var dette fyrst tenkt som ei etterpåvøling. Men brått tek han
seg i det og sluttar før meininga er fullførd. Det kunne ikkje høva å lata
den milde og fredelege Gell. gieda seg ved tanken på at det skulle gå
andre ille, slik Eg. gjer. - 537-16> 24-26 nei-Skegg-Brodda M, 6feigr
— heim K. Jfr. ovanfor til 4515-462, 4523-4619. — 5326-27 Gellir segir
— segir hann K. Replikken høver dårleg i samanhengen både av di han
gjer Of.s ord verknadslause og av di han er utan tilknyting til neste
replikk. - 5316—542, 5327-29 nu liggr---til pess M, nu mdttu-----né fjdr
K. Utf. av K-g har alt delvis brukt opp innhaldet i denne delen av føre-
laget i 5320-22 og 3130-31 (jfr. s. 55-56). Ein rest av formelt samband med
førelaget her har vi kan henda i likskapen mellom orda svivirding M 5319,
virdingar K 5329. - Her kjem atter eit stykke der rekkjefylgja av inn-
haldsmoment er sers ulik i dei to gjerdene. Gellir segir: Petta mun vera
satt M 542 går att i K-t både ovanfor i 4619, 5322-23 og i Gellir segir:
Sannligt er pat, er pu segir 5425, som og svarar til mikit----torvirt M
54.15-16. Ordlaget i K-t er kan henda og påverka av satt er petta M 552.
— 543-6 ok tel ek---i skapi M. Denne delen av replikken, slik han
6*