Bibliotheca Arnamagnæana - 01.12.1957, Síða 87

85
logisk sidesprang. Den bundne forma gørdin 551 ville og naturleg kunna
slutta seg til K’s sjålfdæmi. I M-g må vi no underforstå det innhaldet
som finst i K-g her, ut frå ordet eida. Visse ting talar likevel mot å tru at
M-g inneheld ei omarbeiding eller utviding på denne staden. For det fyrste
kan K-g vera forma etter Of.s ord i samtalen med Eg. i 4713-14. For det
andre talar stilistiske grunnar for at M-g har noko opphavleg. hrop ok
hådung er døme på „parvis ordstilling" med allitterasjon. Desse stileigen-
skapane er framtredande sermerke ved forma til denne soga frå opphavet
(jfr. s. 169, 192). Rett nok er også sekdir eda sjålfdæmi i K-g eit slags
parvis ordstilling med allitterasjon. Men her har vi å gjera med ein fast
formel i soga vår, eit uttrykk som har sentral tilknyting til handlinga og
såleis ikkje i den grad let seg nytta som døme på ein opphavleg ålmenn
eigenskap ved forma (jfr. s. 168). - Om eigi beidi — eida fina K 5430"31,
jfr. til 4710-12> 2 6-27 s. 78. Om få segir Ofeigr------hgfdingjarnir M
5418-19, jfr.
til 478 10 s. 78. Forma horskir er gissing, men tykkjest høva
best med stilen i soga av dei rettingsfreistnadene som har vori føreslegne.
Jfr. elles utg. 1956, merkn. til denne staden. - 5517~18 ok hefdi---------
sjålfdæmi K, svarar i innhaldet til Of.s ord i 4714—481, 4729'32. —
552_4> 23-2 6 Qellir segir--fessum gllum M, Gellir segir-------hugr å K.
fang i M-g ein livfull metafor7, mot det abstrakte fgng i K-g. Men fgng
svarar i tyding godt til M’s mått né lidsafla i samtalen med Eg. 484. Jfr.
og frek i K-g 4824. P. d. a. s. har vi så mange døme på samanblanding av
samtalane med Eg. og Gell. i K-g, at fgng vel kan tenkjast vera resultat
av ei tilj amning etter samtalen med Eg. M-t inneheld heller ingen på-
viselege lyte, som kunne gjeva grunn til å mistenkja ho for å vera avlaga.
_ 556>27 målinu M, målit K. Om tydinga jfr. ovanfor til 474’20. —
556>27 fat vil ek M, få mun nær leggja K. K-g svarar best til sam-
talen med Eg. i båe gjerder, 487“8>27. — 5528~29 låttu------vgl K. Par-
allelt til dessa orda i båe gjerder i 489~10> 27~28. Det er mogeleg at
dei er utfalne i M-g. Setninga er ein lekk i kamuflasjeteknikken til Of.
Of. kan truleg gissa seg til kven Gell. kjem til å velja, men vil ikkje lata
det sjå ut som om han har serlege ynske sjølv. På den måten får han høve
til å framstella den som Gell. måtte velja, som nett den verste av mot-
standarane, og kan etterpå roa Gell. med at nett den verste alt er vunnen
for saka. - 559 hann er mer næstr M. Denne grunngjevinga, som er så
7 Om tydinga H. Halldorsson: fsi. or3t. s. 169; E. 61. Sveinsson i Skirnir 1954
s. 213.