Bibliotheca Arnamagnæana - 01.12.1957, Qupperneq 98

96
Of. då han møtte O. på tinget i 2915-303. - 6211-13-26-27 nu mun enn
---vil di pat M, pat er mjgk----oss eigi K. Grovare og meir direkte sagt
i K-g enn i M-g. — 6216-19’28-31 på mcelti----af hl jota M, Egill mcelti
---skal gera K. Det høver godt med Gell.s karakter at han spør fyrst,
slik vi ser det i M-g. Der er og Eg.s karakter fasthalden i svaret. Eg. let
ikkje herre Gell. forstå kva lei han vil at avgjerda skal falla i, men gjev
og grunnen: Det kjem på eitt ut kor stor ein sum dei fastset, for dei vert
no uvener med dei hine sambandsfelagane, same kva dei gjer. Dette logisk
oppbygde replikkskiftet er sterkt omlaga i K-g. Her tykkjest Gell.s fyrste
spørsmål og byrjinga av Eg.s svar vera siegne saman til ein replikk, medan
Eg.s grunngjeving er skild frå og lagd i munnen på Gell. K-g er og på-
fallande forma på den måten at Eg. fyrst gjev Gell. og Gell. etterpå Eg.
same spørsmålet (6228-29 og 6231). - 6219—632, 63 18 mun eigi-----verr
vid M, Egill segir----kvad hann K. Når Eg. rår til å fastsetja ein låg
løysingssum, tykkjest grunnen ikkje herre vera avtalen med Of., men og
fiendskap mot dei andre sambandsfelagane. Jfr. orda hans til Of. i M-g:
eru peir sumir i målinu, er ek ann vel svivirdingar af-----svå sem er
Styrmir eda Porarinn ok Hermundr 466-8. (I K-g nemner han herre
Herm.) Hjå Gell. er derimot eigenbaten sterkare med i spelet. O. skal
verta versonen hans, og Gell. har alt tidlegare tinga på å få vera den som
set fast summen (556-7). No seier soga ingen ting om at Of. gjer noko ^
serskilt for å ordna det slik at dette ynsket til Gell. vert oppfylt. Her
tykkjest det for så vidt vanta eit lite hjul i mekanismen til M-g. Men ein
kan og tenkja seg at ynsket til Gell. skal reknast for oppfylt i og med at
han får Eg. til meddomar, slik han krev. I alle høve går det slik i M-g
at Gell. vert den som kjem med framlegget til løysingssum, og han nemner
ein komisk liten sum, der kan henda og sjølve talet er krenkjande (jfr.
s. 287). K-g har ikkje herre den skilnaden at det er Eg. som nemner
løysingssummen, noko som etter det vi no har sett høver dårlegare, men i
K-t står dessutan talet 30, som sikkert er rangt for 13, då talet 13 er
nytta også i K-g i 632 9. Talet 13 får og stønad av at båe gjerder omtalar
13 kular, som P>orgeirr Halldoruson fekk i hovudet (6710>29). ovandads
fjår M, tyder kan henda at øyrane skulle reknast i „bleikt“, ikkje i
„brent“, sylv. Men orda kan og gjelda kvaliteten til dei vårene det skulle
betalast med, jfr. Eg.s ord i 6314-17, 6329-6419. - 636-7>23 nu ganga
---bandamanna M, ganga at-------såtu K. At peir i K-g tyder bandamenn,
skjønar ein av samanhengen. Men uttrykksmåten i K-g er så stutt at det
går ut over klårleiken. - 637-8’23 på mcelti Hermundr: Stgndum upp M,