Bibliotheca Arnamagnæana - 01.12.1957, Síða 125

123
kyrkjer 66 7>22 23, orda om at O. var fésalli hverjum manni 919 20, og
1924-25 (s. 39).
Denne forgrovinga er sikkert ikkje berre fylgje av den meir medvitne
og planfaste omformingsverksemda til utf. av K-g. Ho må og for ein del
koma av at han i det heile har vanta syn og sans for den stilkunsten som
løynde seg i førelaget.
I omformingsverksemda har til dels motstridande tendensar krossa
kvarandre. Såleis finn vi, trass i styttingstendensen, andre omformings-
måtar som på sine stader til og med har ført til utviding av teksta.
Det gjeld for det fyrste sume døme på „psykologisering", såleis ved
IS27-29 (s. 36); 2612-14, 263o_27i6 (s. 45); 272«-22 (s. 46) ;
373-7,21-29. 6910-11.29-31 (s. 101).
Desse „psykologiske" utvidingane er utslag av ein meir ålmenn tilhug
til utdjuping eller forklåring av einskilde forteljingsdelar. Dette finn vi
ikkje minst der det er tale om finessar i intrigane. Jfr. til 211.12, 2029-30.
4421 0g 4422-23 (s. 75). 4716,30-31 (s. 78-79); 542i-552, 5431-5522;
5629. 5630. 6531-6617.
Eit viktig motiv til omforming er den sterke interessa til utf. av K-g for
Vest-Island, ikkje minst BorgarfjprSr og Hermundr på Gilsbakki. Jfr.
til 12,12; 24.19 (s. 25); 227; 523-24; 627; 3612-372, 3627-372o (s.
65 f) ; 4018-19.31; 419,28; 467 ; 504-5,20-23; s. 93 ; 6423-24; 702,20;
innføringa av f>or3r Splvason i kap. 12.
Desse „vest-islandske" utvidingane eller omlagingane heng til dels
saman med ein annan meir ålmenn tendens i K-g, tilhugen til å koma med
serlege opplysningar om ættetilhøve og lokalitetar.
Serlege eller avvikande opplysningar om ættetilhøve har vi i K-t
218-19; 629; 1316-19; 3718; 3720-21; 4831; 5021-22,26; 5118-19;
7417-I8. Det utf. av K-g utrettar gjennom desse avvikende opplysningane
sine om ættetilhøve (bortsett frå 3718 og 4831), er vanleg meir å nækja
fåkunna si enn å brikja med lærdom.
Noko betre går det med opplysningane om lokalitetar i 3628; 3717-20;
4031; 4228; 4527-30.4622; 5ii9; 7415. Men i 7125, 27 er framstellinga
lite rimeleg; jfr. til 719-n,23-27 (s. 103-105).
Sume av avvika eller tillegga i K-g vert lettare å skjøna om ein reknar
med påverknad frå andre i.-s.: Laxd. (jfr. 1218—137, 1316-19), Egl. (jfr.
til 5631-32 0g s. 101) og Ljosv. (jfr. s. 94). Ein kan merka seg at to av
desse tre sogene er vest-islandske. Om eit serdrag i K-g som har fleire
litterære parallellar sjå s. 279. Ei gissing om påverknad frå Qlk. t>. er