Bibliotheca Arnamagnæana - 01.12.1957, Qupperneq 164

162
ddr 4126-27 vantar andre samanlikningslekken. Overgangen frå indikativ
til imperativ ger 5523 ser ut som ein anakoluti, men er kan henda berre
ei misskriving. Eit -ir eller styttingsteikn kan vera bortfalli i enden av ger-.
I 1829 er utn haustit flytta over frå undersetn. til hovudsetn. Men slikt
er ikkje uvanleg i i.-s.
I det heile kan ein seia at han som skreiv K-t, ikkje tykkjest ha arbeidd
så snøgt og mekanisk som han som skreiv M-t. Han misskriv ofte einskilde
ord, men ser ut til å ha heft seg meir ved innhaldet, slik at heile ord ikkje
så lett feil ut. Men at sume periodar er ufullstendig konstruerte, kan vera
arv frå eldre førelag.
Ein ting som ofte kan ha mykje å seia for stilen i ei tekst, er frekvens-
høva mellom ordklassene. I så måte skil dei to gjerdene seg
lite ut frå kvarandre og frå det vanlege i i.-s. Rett nok kan ein sume
stader i M-t sjå at adjektivet er noko sterkare utnytta enn i K-t. Rikeleg
adjektivbruk tener til å gjeva teksta ein meir litterær svip. Men skilnaden
mellom gjerdene er for liten og for lite konsekvent til at dette tykkjest
ha noko serleg å seia for stildåmen. Det kan elles nemnast at verbfre-
kvensen har eit lag til å verta serleg stor der vi har mykje av direkte tale.
Dette heng sjølvsagt saman med at vi der får så mange verbadicendi10.
10 Nokre stikkprøver på ordklassefrekvensen. Tabellen viser talet på substantiv,
adjektiv og verb på nokre tekstsider i „fslendinga sogur“ band VII. Sidene er valde
slik at innhaldet i prøvene frå M-t og K-t mest mogeleg korresponderer.
M K
Substantiv s. 348 50 s. 306 47
- 350 58 - 308 60
- 361 35 - 319 43
- 378 42 - 331 52
- 389 35 - 339 34
Adjektiv s. 348 7 s. 306 8
- 350 12 - 308 9
- 361 14 - 319 6
- 378 12 - 331 11
- 389 6 - 339 7
Verb s. 348 54 s. 306 55
- 350 45 - 308 53
- 361 63 - 319 56
- 378 57 - 331 45
- 389 67 - 339 66