Bibliotheca Arnamagnæana - 01.12.1957, Side 173

171
2816 vdrkunn, full naudsyn; 2931 gamall, hrumr; 3324-25 utlaga, an allri
bjgrg; 3427 gudi, mgnnutn; 3722 fortglum, åeggjan; 4224 skemmtanar,
tals; 5224-25 bæn, vilja; 5329 virdingar, fjar; 6028~29 godr, réttlatr;
6424 vinum, frændum; 6424 bgrnum, konu; 6625 feitr, pungr; 7416 sarit,
bjargleysi.
Det er mogeleg at sume av desse døma i K-t representerer noko opp-
havleg. I fleire høve finst anten den eine av lekkane att i M-t: 618>3,
2730-2816 og 2715, 4224>9; eller båe: 748-49.4, 727-28-11, 3324-29
og 3314-344, 7416’6"7. Men allvisst sume stader tykkjest det tydeleg at
figuren i K-t er sekundær, ei fylgje av at teksta til førelaget har vorti om-
støypt og samandregen, såleis i døma 718~19, 7416.
Parvis ordstilling er ofte vanskeleg å skilja frå „parvis oppstelling“
av setningsdelar og setningar (symmetrisk periodekonstruksjon). Dette
stilmerket finst vanleg meir eller mindre i alle prosatekster, men er eit
serleg klårt stilsermerke i M-t. Det kjem gjerne fram på stader der den
rytmiske ordhegda til sogemannen reint ålment ovrar seg sterkt. Nokre
prøver:
l”-2’ hann var i gilu mikilmenni,
en ekki var honum fjdrhagrinn hægr,
dtti lendur miklar,
en rninna lausafé
513"14 hann eflir par mikinn btinaS
ok gerisk rausnarmadr i buinu
7"~ia ekki ertu mjrtk lofaSr af mQnnum
ok eigi ertu vinscell;
pykkir pu hafa brggS undir brunum,
svd sem pu ert ættborinn til
713-15 haf vid raun pina,
en eigi sggn annarra,
pvi at fdtt er betr Idtit
en efni eru til
291*-302 ok er hann kemr i buSarsundit,
pd gengr maSr i mot honum;
sd er vid aldr.
Hann var i svartri ermakapu,
ok var hon komin at sliti;
ein var ermr d kdpunni,
ok horfdi su d bak aptr.
Hann hafdi i hendi staf
ok brodd t,
hafdi sida hettuna