Bibliotheca Arnamagnæana - 01.12.1957, Qupperneq 211

209
gonger (5429, 5622, 6318). Døma på kvad i slik stilling i dei to gjerdene
feli aldri saman.
Ved gransking av tilhøvet mellom dei to tekstene har ei mengd av
samanfalla i bruket av verba dicendi etter måten lita interesse, då
både valet av verb og plaseringa er så sterkt regulerte av språkskikken.
Derimot skal eg få draga fram visse sereigne sider ved bruket av t.utm.
der tradisjonelle regiar ikkje har hatt høve til å gjera seg så sterkt gjeld-
ande. Her kan fyrst nemnast det tide bruket av innskoten eller ettersett
t.utm. Dette frie bruket finn ein ordinært ikkje i dikting i bunden stil.
Det er eit stildrag som fyrst voks fram i prosalitteraturen79. I dei „real-
istiske" i.-s. ser vi denne eigenskapen i full utfalding. I røynda er dette
ein stileigenskap som tilhøyrer levande kvardagstale. Det er difor ikkje
til å undrast på at vi finn mykje av dette stilmerket i B, med den sterkt
„rnunnlege" dåmen. Innskoten t.utm. finst desse stadene tilsvarande i båe
tekster: 215>30, 77,23, 151,22, 20».28, 229-31, 282-3>17, 50«-23, 636,21,
jfr. og 455-6 med 4628; 5110-11 med 5227. Ein ser at det er mest av
desse samanfalla i den fremre delen av soga, der gjerdene ålment feil
mest saman. Innskoten t.utm. berre i M: 1016, 1017, 1217, 199, 251,
289-10, 304, 306-7, 3010, 3018, 312, 3210, 3212, 3212-13, 3217, 331,
338, 3310, 3419, 36°, 3810, 438-9, 4314, 441, 444, 4616, 4715, 4810,
4813, 49 4, 5011, 5013, 537, 556, 5516, 5715-10, 595, 6013, 619-0, 634-0,
641-2, 65°, 657, 6513, 6517, 677, 691, 7019; berre i K: 2020, 2024-29,
2223-24, 2229, 2420-21, 2422, 252°, 2728, 2729, 2819, 3619-20, 3829,
4230, 4416, 4923, 5029-30, 5117, 5229-30, 5528, 5927, 6231, 6327-28,
6420, 6819.
Som nemnt ovanfor er innskyting eit middel til variasjon av t.utm.
Men I. Netter har peika på at konstruksjonen samstundes kan ha andre
oppgåver. Han kan tena til å skapa ein naturleg talepause, eller til å fram-
bevja noko som står framføre eller etterpå, og endeleg til å knyta replik-
kane sterkare saman80. Alt dette finn vi att i B. Her ser vi t. d. i båe
tekstene korleis eit utrop eller eit svarord i brodden av replikken ofte er
utskilt ved innskoten t.utm., jfr. nedanfor under omtalen av interjeksjonar
tilvisingar for ja, nei, nu, og dessutan heyr d endemi 444. Ei viss vekt har
og spurt hefi ek i K 3829, der Of. poengterer at han har fylgt med,
medan O. ingen ting veit. I desse høva verkar den fremre, fråskilde delen
,s Jfr. I. Netter: Die dir. Rede s. 50-51.
80 Netter i sarae arb. s. 50-56.
14 Bibliotheca Arnamagnæana, XVIII