Úrval - 01.04.1953, Side 38

Úrval - 01.04.1953, Side 38
36 tJRVAL. „Eiginkonur hafa hækka>ð stórlega í verði,“ sagði hann, „og það er orðið erfitt að finna góða konu.“ „En Múhammeð,“ andmælti ég, „ég hélt þú værir kvænt- ur.“ „Já, auðvitað er ég kvænt- ur,“ svaraði hann. „Ég á tvær konur heima í Pesjavar. Það- an eru vandræðin komin.“ Og hann sagði mér alla sína hjónabandssögu. Svo virtist sem Múhammeð hefði í fyrra- sumar tekið ógleði nokkra. „Skuggi ömurleika virtist stöð- ugt hvíla yfir mér,“ eins og hann orðaði það sjálfur. Hann tók að venja komur sínar í veitingastofur Pesjavar. Þar drakk hann kaffi með vinum sínum, át sætindi og horfði á dansmeyjarnar sem sóttar höfðu verið til Lahore til að skemmta pótentátum borgar- innar. Einn morgun kom fyrri kona Múhammeðs inn í herbergið til hans og settist auðmjúk við hvílu hans: „Húsbóndi okkar er hryggur,“ sagði hún, „og er hættur að koma til okkar í kvennabúrið. Við höfum búið honum dýrindis rétti og lært nýja söngva, en húsbóndi okk- ar virðist fremur kjósa mat veitingahúsanna og söng kvennanna að sunnan.“ Og svo hafði hún spurt auð- mjúklega: „Er húsbóndinn orð- inn leiður á okkur?“ Múhammeð varð ónotalega við þessi orð konu sinnar, sem hafði af næmleik sínum fundið orsök ógleði hans. Hann hafði kvænzt fyrri konu sinni þegar hann var fjórtán ára og hún tólf; seinni konuna hafði hann tekið sér fimm árum síðar. Þær voru eins og blóm á heimili hans, en blóm sem tekin voru að fölna dálítið, fannst honum. Viku seinna hafði Múhamm- eð komið í skylduheimsókn í kvennabúrið, þar sem hann horfði á seinni konu sína máta gagnsæjan silkiklæðnað, er hún hafði tekið með sem friðarfórn. „Ef til vill,“ sagði hún ísmeygi- lega, „færi þetta betur á ungri konu. Okkur langar til að fá aðra stúlku í kvennabúrið.“ Múhammeð tók vísbending- una til greina og skömmu síð- ar ferðbjó hann sig til lands herskárra manna og undurfag- urra kvenna að kaupa sér þriðju konuna í kvennabúr sitt. En erfiðleikar hans voru rétt að byrja. „Fyrir styrjöldina," sagði hann, „kostaði fimmtán ára blómarós, sem kunni að syngja og dansa og var hrein eins og fjallaþeyrinn, í mesta lagi 100.000 afganis eða 6000 ameríska dollara. En konuverð er nú eins og allt annað komið upp úr öllu valdi. Kunningi minn einn borgaði nýlega hálfa milljón afganis fyrir viðbót í kvennabúrið sitt. Og hún kunni ekki einu sinni að syngja.“
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.