Úrval - 01.09.1953, Side 74

Úrval - 01.09.1953, Side 74
Höfundur greinarinnar „Fyrsta skáldsagan mín“ í 4. hefti þ. á. ræðir um hraðann í lifi nútímamannsins. Hraði lífsins. Grein úr „The Listener“, eftir K. C. Hutchinson. Er G VAR fyrir skömmu stadd- ur í Dublin og sá þar leikrit. Aðalpersónan var roskinn kom- kaupmaður í írsku sveitaþorpi. Það var margt sem angraði hann — hjartað var veilt, bróð- ursonur hans sat á svikráðum við hann, konunni hans hafði flogið í hug sú fáránlega hug- mynd að eyða 10 pundum í sum- arleyfi. Hraðinn á öllum sviðum var orðinn honum ofviða, og á örvæntingarstund barst neyðar- óp frá innstu hjartarótum hans: „Mér er sagt að flugvél hafi flog- ið 1000 mílur á klukkustund. Þaö finnst mér of hratt!“ Fyrir mig var þetta skemmti- legasta setningin í öllu leikrit- inu — kvörtun mannsins var svo dásamlega f jarskyld högum hans sjálfs. Og auk þess að vera brosleg fannst mér hún ágætt dæmi um það hvernig Irar hafa lag á að komast að kjarna máls- ins eftir ótrúlegustu leiðum. Það duldist engum hvað karlsauður- inn átti við. Þessi orð mín ber ekki að skilja svo, að mér sé sjálfum mikill hraði á móti skapi. Eg hef yndi af að aka í bíl með 140 km. hraða á klukkustund — ef ég sit sjálfur við stýrið og ef ég á ekki bílinn. Ég hef mikla ánægju af tækjunum sem þeyta manni um í Battersea-skemmti- garðinum. Að borða kvöldverð í London og hádegisverð í New York daginn eftir finnst mér skemmtileg reynsla: ég viður- kenni að slíku ferðalagi fylgir ekki sú ánægja, sem er samfara bílferð t. d. um sveitir Englands eða Spánar, en það vekur hjá manni yfirborðslega vitund um þátttöku í merkilegum viðburði: það var þesskonar tilfinning, sem forfeður vorir komust aldr- ei í kynni við, og því sjálfsagt að taka henni með þökkum. Nei, hraðinn er mér þá fyrst á móti skapi þegar hann knýr hugs- analíf vort til að fylgja vélun- um eftir. Ég er raunar ekki óvilhallur dómari í þessu máli, því að ég er 1 hópi þeirra sem eru seinir að hugsa, þeirra sem alltaf fá lægsta einkunn á öllum gáfna- prófum, af því að öll slík próf — eða að minnsta kosti þau sem
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.