Úrval - 01.04.1955, Síða 72

Úrval - 01.04.1955, Síða 72
Barátían við Elli kerlingur er enn sem fyrr mjög’ á dagskrá. Draumurinn um langt Uf» Grein úr „Vi Vet“, eftir dr. med. Torben Geiif, yfirlækni. MEÐALALDUR mannsins hefur hækkað á liðnum öld- um. I fornöld virðist hann hafa verið 20—30 ár, og hann hélt áfram að vera lágur alveg fram í byrjun 19. aldar. Þá byrjar hann að hækka, og stígur jafnt og þétt fram að aldamótunum 1900, en þá er hann orðinn 50 ár. Síðastliðinn aldarhelming hefur hækkunin verið ótrúlega mikil, og er meðalaldurinn nú orðinn 70 ár — kvenna lítið eitt hærri en karla. Orsök þess- arar miklu breytingar er að finna í stórbættu hreinlæti og almennri heilsuvernd, barátt- unni gegn farsóttum, berkla- veiki og ungbarnadauða. Eink- um hafa framfarirnar innan læknavísindanna á síðustu ára- tugum, svo sem notkun insúlíns gegn sykursýki, lifrarlyf ja gegn blóðleysi, og súlfalyfja, penisill- íns og annarra sýklalyfja, sem og stórlækkuð dánartala skurð- sjúklinga, stuðlað að því að lengja meðalævina.Börn og ung- lingar dóu áður unnvörpum, en geta nú vænzt þess frekar en áður að ná hárri elli. Aftur á móti eru ekki til nægilega ör- uggar sannanir fyrir því, að mannsævin sem slík hafi lengzt. Ýmsir sjúkdómar, sem einkum sækja á roskið fólk og aldrað, svo sem krabbamein og æða- kölkun, setja ævilengd mannsins takmörk. Þá fyrst þegar tekizt hefur að sigrast á þessum sjúk- dómum, mun hámarksaldur mannsins hækka, ef til vill upp í 100 ár eða meira. Tvennskonar aldur. Krabbamein er ekki eiginleg- ur ellisjúkdómur, þó að hann sé tíðari hjá rosknu fólki en ungu. Aftur á móti er æðakölkun elli- sjúkdómur. Þó kemur ósjaldan fyrir, að krufning leiðir í ljós, að hjá sumu öldruðu fólki gætir æðakölkunar mjög lítið eða ekki, jafnvel þótt háaldrað sé. Af þessu er ljóst, að æðakölkun er ekki óumflýjanleg fylgja ellinn- ar. Að þetta fólk deyr eigi að síður, stafar af því, að frumur líkamans hafa takmarkaöan starfsaldur, og að þær deyja að lokum. Þetta fyrirbrigði í vefj- um og líffærum er hin eiginlega eillihrörnun. Hvort frumudauð- inn orsakast af skorti á efnum.,
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.